DİLSİZ ŞİİR
Kaç şiir canım çekti bugün,
Kaç sayfaya damladı mürekkebim bilemezsin.
Dilsiz bir şiirdim.
Öyle süslü kelimelerim yoktu benim,
Konuşmadan da seninle anlaşabilirim...

Çok isterdim hafızandan silinmeyi,
Bütün kelimeleri tükettim,
Üç dört bent değildim,
Bitince gideyim...
Sahi sen de unutabildin mi?

Gece yarılarında uykusuz kalacak kadar aşık bir şiirdim.
Sırf sen üzülme diye kafiyeleri bile bölmedim,
Ben ayrılığı sözlüklerden silerdim,
Sen de beni sevseydin…

Çok sevdiğim için seni, vedaları hecelere bölüştürüp gittim...
Arkandan yarım kafiye gibiydim,
Sesim çıkmazdı sesli harfimdin…

Şimdi aruzun bir kalıbı kalbim,
Seni sevdiğim zaman güzel kafiyelerim,
Beni sevmediğin zaman ayrı ayrı hecelerim,
Ne zaman kendimi sana teslim etsem ,
Dilsiz bir şiirim...

Anladın mı peki beni sevgili?
Öyle yaramazlık edip gitmedim,
Geceleri hayallerini çalıp,
Suçu aşka yüklemedim.

Şimdi ister sevdi de ister sevmedin,
İster heceleyerek oku ayrılığı,
İstersen bölüştür acıları,
İster beni çıkar istersen yarınları…
Şunu çok iyi bil,
Üç dört dizelik bir kıta değilim,
Ben uzun bir şiirim…

Sahi sende beni okuyabildin mi?
Ben seni çok güzel yazdım sevgili,
Kalemim bile ayrılığı yazamadı gitti,
Bende dilsiz kaldım sen gideli,
Şiirlerim susmuş çok mu ki?