Üstü KalsınDört mevsim,yedi iklim Tüm yalancı baharların, Tütsülerin sana kalsın Mona Lisa suretinde Renklerini sür tuvaline keyfince s/üzerek her bakışı Bir mizansen daha yaz “Hoş geldiniz” diyerek müdavimlerinize Şakaklarıma asılmış renklerin Gazel dökmüş bağlarım G/izim olsun Viran hazanlarında Ramak kalmışken sona Bir kitabe indinde İmdi susmak lazım Ne bir tas su döküyorsun ardımdan Ne de mendil sallıyorsun Dilime asarak tüm sükûtumu Sırra kadem basıyorken üzülsem ne çıkar ki (Sanki üzülmeyen mi var) Bir sur sesi arifesinde Beş vakitte gusledip günahlarımı Gidiyorum Araf’a Aşk meşk senin olsun Abıhayat benim Eski -yeni demeden Ne varsa bahşettiğin Tuvalimdeki renkler Çalakalem tablolarım Kırık düzen bestelerim Bir şevk katsın sedana, Sunağından kandığım Tüm kasvetli arzular Sahnelenmiş tüm senaryolar İlahi komedi resitalinde Son ritüel repliklerim Çakırkeyf hallerime veda ederek Adımladım bilindik tüm yolları Nasılsa varırım/dönerim köşeyi Unutup dünü/yarını Yarım kavgalarımı Gidiyorum öldürmeye z/amanı Uzanıp şiltesine bir ömrün Bir top kumaş getir bana Ağrı’dan Armağan olsun Ört beni ağırdan ağırdan Hoş geldiniz demeseler ne çıkar Hoş bulduk, hoş bulduk dostlar Eyvallah hayat eyvallah Tozu dumana katarak Dört nala gidiyorsun/gidiyoruz meçhule Bir can alıyorsun bir can sunarak Tozpembe düşlerin yok nasılsa Nasılsa geliyor/ geçiyorsun On bir kırkbeş tireni gibi Ah’lı vah’lı duraklarında ömrün Şafağında bir umut Gecelerinde sükût Hazanında s/olgun güllerin Dualarında bir niyaz yok senin Beynamazsın beynamaz V/erdiklerin sende kalsın En çok da vermediklerin Bunu da yaz, bunu da yaz hayat Alacağın olsun Çıkıyorum,üstü kalsın Kapıyı kapatır mısın? Mevlüt GÖZDE 06/08/2013 ANTAKYA ÜSTÜ KALSIN Ölüyorum tanrım Bu da oldu işte. Her ölüm erken ölümdür Biliyorum tanrım. Ama, ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir... Üstü kalsın... CEMAL SÜREYA (Fikret ŞİMŞEK Hocam’a çok teşekkür ederim) |