BİR EFSANE BİR ŞİİR EZO GELİN 2
.------- EZO GELİN 2
Derken yollar varmış Kozbaş köyüne Ezo hasret artık hava , suyuna Bu iş benzemezmiş hiç bir oyuna Araya hasretlik girdiği zaman Ezo bakıp durmuş yüce dağlara Bir miras bırakmış sanki çağlara Feryadı yayılmış bahçe bağlara Vatanı uzaktan gördüğü zaman Gurbettir diyorlar çalının ardı Baharı özleyen kıştan bıkardı Onu da bu hasret ateşi sardı Yüzünü toprağa sürdüğü zaman Celile bir yanar, Memey bir yanar Ezo her sözünde vatanı anar Vatansever yürek aşk ile kanar Canını uğrunda verdiği zaman Ezo bu hasretle yanmış kavrulmuş Külleri Uruş’a doğru savrulmuş İnce derde düşüp, dertle çevrilmiş Yaşam defterini dürdüğü zaman Şimdi yadellerden anılar kalmış Ezo dağ başında güvercin olmuş Dinleyen bil cümle hüzünle dolmuş Ezo’ yu arayıp sorduğu zaman |