BİR EFSANE BİR ŞİİR (KARAHAYIT EFSANESİ)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Çok eski zamanlarda, güzeller güzeli bir genç kız, gönlünü köyün çobanına kaptırmış ve çobanla evlilik hazırlıklarına başlamışlar Ama talihsizlik bu ya, köyün beyinin oğlunun da gönlü bu kızdaymış ve kızın çobanla evlenecek olması hiç hoşuna gitmemekteymiş Günlerden bir gün güzel kız atına binipve çobana yemek götürürken, yolda beyin oğlunun atıyla ona yaklaştığını görmüş Güzel kız, beyin oğlunun aklından geçenlerin iyi olmadığını ve başına gelecekleri anlamış, çobandan başka birine yar olmamak için de Tanrı’ya yakarmış;
‘Tanrım taş keseyim, yeter ki beni bu bey oğluna yar etme beni’ demiş. Kızın duası kabul olmuş ve oracıkta atı ile birlikte taşa dönüşmüş İşte o günden beri, evliliğe hazırlanan kızlar ve yeni gelinler, Karahayıt’taki bu kayaya gelerek, mutlu bir evlilik sürmek için dua ederler Yıllar yıllar öncesi, o da düşmüş sevdaya Gönlü güzel mi güzel eşi yok benzeri yok Dilinde yer de yokmuş, çobana elvedaya O yok ise yanımda, nasıl solurum dermiş Aklı fikri ondaymış herbir yerde o varmış Onsuz olması zulüm, varlığıysa baharmış O da can yüreğini uçan kuştan sorarmış Canım nerede olsa arar bulurum dermiş Yine böyle bir günde binip gitmiş atına Gönlü sanki nirvana, çıkmış gökler katına Zor beyin oğlu birden, durmuş alnı çatına Benden sana yar olmaz yoksa ölürüm dermiş Beyoğlu da göz koymuş meğer bu güzel kıza Zorda olsa fark etmez olmazsa olmaz rıza Güzel kız da anlamış, bakınca o arsıza ‘’Ben ağanın oğluyum, zaten alırım’’ dermiş Beyin oğlu çok çirkin,bakıverince ona Anlamış ki işi zor yollar da gelmiş sona El açıp dua etmiş, sevdiği yaradana Ben dünyada yalnızca, onun olurum dermiş ‘’ Dile taş kesileyim ona yar olmayayım Bir yadelin elinde sararıp solmayayım Ben çobanın yariyim, namerde kalmayayım Bu dünyada yar diye, onu bilirim dermiş Kabul olmuş o anda, dilediği dilekler Bir heykele dönüşmüş, seyre durmuş melekler Çevremizde aşk ile dönsün hep kelebekler Ben yalnız biri sevdim, onu dilerim dermiş |