Acılarıma bir güneş vurdu ...
Toprakla bir, titrek elli, şer sözlü
eski zamanlardan beri kanayan hiç yorulmadan acı bir şarap tadında şarkılar söyleyen, söyleten, dinleten ruhu yüreğimde esir bir mahkümdu gözlerin acılarıma bir güneş vurdu ben karardım gülerken ağlamak mı vardı eskiden hile hurda yoktu sözlerde almak değil vermek değerliydi eskiler kaldırıldı, resimler yakıldı gözlerinden sonbaharın gidişini bilmeyecek başka bir mevsim çağırıldı derinden acılarıma bir güneş vurdu ben karardım ben daha çok ağlıyordum bulutlu havalarda hangi gözyaşı daha ıslaktı diğerinden ve kimin gözyaşı daha çabuk kuruyordu bir kalpten diğerine gitmek ne kadar zor’du değiştirilirmiydi zamanı yelkovanın belkide bütün güzelliği acılarındaydı acılarıma bir güneş vurdu ben karardım kendimden çok şeyler bıraktım severken ruhumu taşımaktı üzen nasırlı ellerimi sevgiliden geçmiştik sevgiden yanmaktan bilemedim aşkı sevgiyi veya söyleyemedim aşık olmamaya sebeplerim çoktu belki güneş bir vurdu acılarıma karardım acılarıma bir güneş vurdu ben. güneş.. karardım ... |
.....Güzeldi, çok içlendiren. Kutlarım sevgili arkadaşım.