Gittiğin gibi olsun peki.
Sensiz, şiir yazarım diye düşünme emi?
Üstüne bir kaç gözyaşı,
Birde demli çay,
İyi gider hani.

Ben yorgun bekçi,
Geceler ise,
Ayrılıklara zeminli.
İyi bir ikiliyiz,
Şiirlere terkettiğinden beri beni!

Sen şaşkın körebe,
Ben, sağım solum söbe..
Hani neredesin? nerede?
Ulan nereden inceyse oradan kopsun be!

Sen gittiğinden beri,
Yüreğim yangın yeri,
Kalmadı artık bu aşkın,
İsminle heyecanlanan ezberleri.

Bilmiyorum artık, kaç vakit var sabaha.
En fazla üç dört şiir yazılıyor adına.
Öyle abarttığın gibi değil hani,
Anca sevdiğim kadar yazabiliyorum seni.

Sabah olunca, çatlıyor gözlerimin feri.
İşe gidiyorum, otobüsler bekliyorum.
Değişen bir şey yokta.
Sensizlik olmasaydı sol yanımda.
Kimbilir,evlenirdik belki.
Bu ağustosta...

Susturdum dilimi, yürek feryat figan,
Ben nice ayrılıklar gördüm ama,
Sendeki bu boşluk yaman.
Bilmiyorum, sensizliğin acısını.
Nasıl dindirir zaman?..