Bilirsin, karanlıktan korktum her zaman Yalnızlık yaradana mahsustur diyerek Korkmadım yalnızlıktan, çünkü yalnız değildim sığındım o’na… Geceleri, sokakların kuytu köşelerinde yürürüm… Seni de böyle bir gecede görmüştüm… Uzaktan sanki gözlerime el feneri tutuyorlardı Işık öyle bir ışık ki, Parlak mı parlak, güzel mi güzel, göz alıcı… Yaklaştıkça, hayranlığımı artırdı… Sanki rüyalar alemindeydim…
Belki de karanlıktan korktuğumdan olacak Gözlerimi alan ışığa doğru yürüdüm, Nefes nefese kaldım… Hani insanlar umutlarıyla yaşarlardı ya, Ya umutsuz olacaktım ya da kendi umudum… O an verdim kararımı, kendi umudum olmalıydım!
Ben adımlarımı sıklaştırdıkça, Adeta ışık da, bana biraz daha yaklaştı… Ve yüz yüze geldik! Çakmak çakmak yanan gözleriydi ışık saçan… Saçları neredeyse topuklarındaydı Ve bana gülümsüyordu… Şaşkınlığımı gizleyemedim, Gözlerimi kaçırmak istedim, ne mümkün? Gözlerinin içi gülüyor, kendisi de gülümsüyordu Bir an gamzelerinde kaybolduğumu hissettim… İşte o an dilim lal, gözlerim kör oldu… Konuşamadım, bakamadım, öylece kalakaldım!
Ağzımın içinde kelimeler Gargara yapıyormuş gibi çalkalanıp duruyordu Bir şeyler hecelemeye çalışıyor, Heceledikçe çoğalıyor, Çoğaldıkça düğümleniyordum Zorlanıyordum da konuşmak için Ve birden “aşk” diye avazım çıktığınca bağırdım… Bağırmamla ne ışık kaldı ne de uzun saçlı yar… Ortalık yine zifiri karanlığa Ben de yalnızlığıma büründüm… Anladım ki yine halüsinasyon görmüşüm…
Umutlarım yok oldu, Renkleri soldu ümitlerimin. Mutluluk neydi? Paylaşmayı bilmek en büyük mutluluk Mutlu olmasan bile, paylaşmayı bilmekti… Bazen, başkalarının yüzünde, Gülücükleri görmekte saklıymış mutluluk. En büyük mutluluk benim aslında… En büyük ümit… En büyük sevgi En büyük aşk benim! Bıraktım artık küf kokulu odalarda soluklanmayı, bağırmayı Karanlıkta dört duvarı yumruklamayı… Rüzgarlarda savrulmayı Kalabalıklarda kaybolmayı Hasret kaldığımda ağlamayı…
Düşünmüyorum artık “ben bunu hak etmedim” diye Kucak açmıyorum, sahte mutluluklara Ağlamıyorum aşkımı kaybettim diye! Aşkın kendisi ben olacağım, Dert ve acı çekmemek, çektirmek niyetine… Evet, aşk ben, gözyaşı da sen olacaksın! Bana tapmak adına… Bana hayranlıkla bakacaksın. Seni büyüleyen, baştan çıkaran Ümidin ben olacağım, Sen tapacaksın! Tapacaksın bana, U/mutluyum…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
U/mutluyum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
U/mutluyum şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Düşünmüyorum artık “ben bunu hak etmedim” diye Kucak açmıyorum, sahte mutluluklara Ağlamıyorum aşkımı kaybettim diye! Aşkın kendisi ben olacağım, Dert ve acı çekmemek, çektirmek niyetine… Evet, aşk ben, gözyaşı da sen olacaksın! Bana tapmak adına… Bana hayranlıkla bakacaksın. Seni büyüleyen, baştan çıkaran Ümidin ben olacağım, Sen tapacaksın! Tapacaksın bana, U/mutluyum…
Mükemmeldi anlatım severek okudum üstad Yüreğine kalemine sağlık Yürek sesin hiç susmasın __________________________________________Saygılar dost kaleme
Düşünmüyorum artık “ben bunu hak etmedim” diye
Kucak açmıyorum, sahte mutluluklara
Ağlamıyorum aşkımı kaybettim diye!
Aşkın kendisi ben olacağım,
Dert ve acı çekmemek, çektirmek niyetine…
Evet, aşk ben, gözyaşı da sen olacaksın!
Bana tapmak adına…
Bana hayranlıkla bakacaksın.
Seni büyüleyen, baştan çıkaran
Ümidin ben olacağım,
Sen tapacaksın!
Tapacaksın bana,
U/mutluyum…
Mükemmeldi anlatım severek okudum üstad
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
__________________________________________Saygılar dost kaleme