KALEMLE DEFTERİN HASBİHALİDefter pes eder artık dile gelir kaleme Fikrini beyan eder susmak kalır kaleme.. Neden durmaz yazarsın akıtırsın karayı Tertemiz duruyordum sayfaları kirlettin Sonunda açacağım bak seninle arayı Yaza yaza sonunda ucunu da körlettin Kim okur ki derdini kim anlar yazdığından Dertleri doldurduğun kuyular kazdığından . Aşk dedin aktın bana sayfalar taşımadı Gül çizdin üşenmedin gökkuşağı renginde Bu defter böyle keder inan ki yaşamadı Havlu at yeter artık gönül denen cenginde Benim sayfalar doldu sen huzur bulamadın Kilit vur artık bana muradın alamadın. Kalem eğdi boynunu defterine hak verdi Ama son sözü vardı onu ortaya serdi. Yıllarca yazdım durdum döktüm içimi sana Bazen yaş oldu sözüm sayfalara damladım Kime dostum dediysem sırtını döndü bana Sana sırrımı verdim duyguları gemledim Taş olsa dayanmazdı gönül bu kolay susmaz İçi böyle yanmasa inan ki derdi kusmaz. Kalem deyip geçersin neler gizler sözlerim Ben istemez miydim ki hep mutluluk yazsaydım Her gün bir yara alır alemdeki gözlerim Haksızlık yapanları yüreğimle ezseydim Tek çarem yazmak benim güçlenirim yazdıkça Belki de düzeltirim kelimeler dizdikçe. Aşkı meşki geçtim de toplum kötüye gider Gençlik sanki uyuyor kim kaldırır onları Ben susarsam inan ki gelecek nesil öder Kalemin işi ne ki düşünmeli bunları Şimdi sus dersen bana yeni defteri açmam Sayfalar temiz kalır ortalık yere saçmam. Defter utanç içinde boyun bükmüştür çoktan Onlar ayrılmaz dosttur öyle biçilmiş Hak’tan.. Ayvazım DENİZ |