ANASTEZİK YARINLAR
Tövbesi yoktu bu aşk/ın..
Zirvesinde buzullar salkım saçak Aşk çıkmazı Anadan üryan gülüşler Eyy sevdasına ömür adadığım İçsel düşüncelerime kurşun döktüren zemheri Ben/ki hüzünlerimi yastık altı ettim Sevdam gibi Yaslanıp ağıtsal resitaller döküyorum hasretine Bir parça erimiş kül rengi umut Bir parça aşk yanığı örselenmiş yürek Çorbaya tuzda eklemek istersin diye düşündüm Kan revan savaş artığı sahipsiz cenin. Ölümlerime gül ektim Sevdalıların yarınlarında şafak atsın diye Taranılası saçlarıma ilmek ettim arsızlığını düşlerimin Sende var olmak Sende yaşamak Ömürlüğüne değil Ölümüne mültecin olmak. Biliyormusun ..? Pespembe düşlerim yok artık Sensizliğe umut bağlayıp gül açan Zirvesindeyim çiya nın Buzul sarkıklarından tesbihim Her dokunuşa bin ah edip Arşınlıyorum serzenişlerimin sessiz çığlıklarını Nikotin bağımlısı gibi Anastezik yarınlar kuruyorum düşlerime Kuş uçmaz kervan geçmez mevsimindeyim sensizliğin Birden gün görmemiş küfürlerim savruluyor semaya Üç kuruş mutluluğa sattığın aşk/ımıza dökülüyorum Avuçlarıma birike birike. Hediyen/e çok teşekkür ederim sevgili Tarihi yanlış yazmışsın sanırım Ben seni tanıdığım gün yitip gittim gözlerinin derinliğine... Emel Bayrak 24 temmuz 2013 02:21 |
İçten sevda dolu eseri beğeni ile okudum
Yüreğin kalemin var olsun
_____________Saygılar