MİMOZA AĞACIM
Sokağımın başında duran
Mimoza ağacımsın. Duruşun saklıdır gölgesinde Varlığın gizlidir sarı çiçeklerinde Ve ben; Baktıkça umutlanırım o ağaca Yapraklarını sallayan rüzgâr, Kokunu alıp getirir Sırça sarayımın balkonuna Salkımsaçak çiçeklerle kök saldın Bilmeden görünmeyen gizli yanıma Göz kırpması kadar kısa an gibisin Ansızın gelip geçen bakışlarımdan. Düşerse dalından bir yaprak, Savrulur gidersen yellerle uçarak Bil ki can kopar canımdan- canım. Takılır giderim ardından. Sen benim göremediğim düşlerimsin Geç kalan ben miyim sevgilere Gelmeyen, geciken sen miydin sevginle.. Oysa... Henüz vakit erken ,hazır gelmişken Kal biraz anlat ...Anlat Sonbaharlara inat... Mimozalar açılsın düş bahçelerimde. Hava KÖSEOĞLU |
Çok hoş bir şiirdi, yüreğinize sağlık...