NEFSİNİ ETMEDEN TALİM
Anladım ki, senden insan olamaz,
Kudurmuş nefsini etmeden talim. Arayan yanında beni bulamaz, Bir kere bulundum ortada hâlim… Sunduğunu helâl yemek isterdim, Yalnız cürmüm kadar emek isterdim, Kalkarak “efendim” demek isterdim, Adını dünyaya yazdırdın zalim… Uğraşıp çözerim atarsın düğüm, Belli değil ağladığım güldüğüm, Yaşayışım gizli gizli öldüğüm, Bu sıralar böyle benim âhvâlim… Aklımı binlerce soru kurcalar, Birini yöneltsem susar bocalar, Huzurunda boyun eğer hocalar, Meşrepsiz kendini sanıyor âlim… Ayser ÖZBAKIR |
Anladım ki, senden insan olamaz,
Kudurmuş nefsini etmeden talim.
Arayan yanında beni bulamaz,
Bir kere bulundum ortada hâlim…
Sunduğunu helâl yemek isterdim,
Yalnız cürmüm kadar emek isterdim,
Kalkarak “efendim” demek isterdim,
Adını dünyaya yazdırdın zalim…
Uğraşıp çözerim atarsın düğüm,
Belli değil ağladığım güldüğüm,
Yaşayışım gizli gizli öldüğüm,
Bu sıralar böyle benim âhvâlim…
Aklımı binlerce soru kurcalar,
Birini yöneltsem susar bocalar,
Huzurunda boyun eğer hocalar,
Meşrepsiz kendini sanıyor âlim…
Ayser ÖZBAKIR
Ustaca yazılmış mükemmel dizeler okudum
Yüreğini kalemini alkışlıyorum
Yürek sesin hiç susmasın
________________Saygılar