BAMBAŞKA SEVDİM
Sebepsizdi..
Her şey, hatta seni sevmem dahi sebepsizdi.. Dilediğin kadar yanlış ol, Sadece bir Olmaz’ın teki ol.. Değmez ol, Ne dersen de işte.. Sen benim kalbime çok yakıştın. Ben sadece bunu biliyorum. Sen bana çok yakıştın.. Seni çok başka sevdim, Çok temiz sevdim, Çok güzel sevdim. Sen bana cesaret verdin, Seni hiç göremediğim, hiç duyamadığım zamanlarda dahi Seni gördüm, Seni bildim, Seni sevdim, çok sevdim. Umrumda olmadı başkalarının benim için yaptıkları, Sen benim için özel hiçbir şey yapmadın, Ben seni sadece Sen olduğun için sevdim. Seninle konuşabilmek için sabahlara kadar uykumdan vazgeçmeyi sevdim, Mevsimlerin en soğuğunda benim içimi ısıtan Gün’eşini sevdim. Yağmurun altında seninle yürümeyi sevdim. Sırılsıklam ıslandım ama hiç hasta olmadım, Çünkü Sen’in uğruna yaşamıştım o derin Yağmur’u, Ben seni bildim, Seni gördüm, Seni sevdim. Bitmemiz gerekiyordu, bittik. Yittik.. Ama, hep sevdim. Varlığında da, yokluğunda da.. Sen’i benim kadar kimsenin sevemeyeceğini, Sana bakarken kimsenin gözlerinin öylesine güzel parlamayacağını bile bile, Sen’den geçtim. Başka bir Yar’a uğurladım seni kendi ellerimle.. Hem de En Acı Yağmur’umda.. Seher BARUT |
Sevgi kadar aşk kadar bunca zaman anlatılan ,çokça anlatılan başka bir kavram hatırlamıyorum.
Ama insan benzer noktalar görüyor.
Ya da tamamen zıt şeyler görüyor.
Neyse .
Tebrik ederim.