UNUTMAK ÜSTAD UNUTMAK
Ne çok şey kaldı içimizde,
Geçmişe uzanan, Geleceğe dokunamayan ne kural tanımaz sözcükleri geçirdik kursağımızdan Ne zordu ben deyip susmak, Gözlerimizi kelimelere kapamak, Emekle ektiğimiz umut tohumlarının köklerini kurutmak .. Yudum yudum içmek zifiri karanlığı, Yağmurda yürüyüp yağmuru yaşayamamak İklimin kanlı bir yara gibi hep taze kaldığını görmek Mevsimlerin bize kafa tutuşuna yenik düşmek İçimizin mevsiminin hep aynı kalması… Adını, yüzünü, sesini hatırlayamamak Unutmak üstad, unutmak ! Sahi, ne zordu unutmak… Seher BARUT |