GEÇER
GEÇER
Geçer… Tüm aşklara yenik düştüğünde geçer, Herkes sana sırtını döndüğünde geçer, Düştüğünde o dipten seni kimse çıkarmadığında geçer, İnsanlığından utandığında geçer Verdiğin okyanustan sana küçücük bir damlayı esirgediklerinde geçer, Yorulduğunda geçer bilhassa ! En yenilmez olduğunu sandığın zamanlarda bir tokat daha yersen, geçer. Hem de öyle bir geçer ki, Bildiğin tüm doğrulara kafa tutmayı öğrenirsin. Hayatın sillesini bünyende barındırdığında yaşamayı öğrenirsin. Kurduğun o güzel, bir yabancı elin değmesine korktuğun Ve hatta senin bile dokunamadığın hayallerini suya düşüren bir kahraman çıkar illa ki. Döve döve öğretir zaman, gidenlerin bir daha asla dönmeyeceğini. Aklını kaçıracak gibi olduğunda, Duvarlar üstüne üstüne geldiğinde, Tutunacak tek bir dalın, Çalacak tek bir kapın bile kalmadığında Benim bu şiirimi anlayacaksın. Seher BARUT |