Dengesiz Cambazlar Sokağı
son sahnesi kayıp
yağmurun durmadığı "pastel tesadüfler" filmi karanlık kokan gözlerimde eş zamanlı büyümeli rengarenk yarınsız usulca dönüp duran kuytularında imla kaçakları saklanan rüzgarı yaşam intihar panayırlarıyla panayır karşısında Dengesiz Cambazlar Sokağı hala o sokakta mısın ıhlamur ağaçlarını hüznünle giydiriyor musun desen desen odalar dokuyor musun hala inatla kilitli evlere adını çıkaramadığın fazla da etkilenmediğin üçüncü sınıf öyküler ara sıra uğruyor mu düşlerine gece trenlerini düşünüp merak ediyor musun şimdi bile yol mevsimi hangisidir henüz gözlerimde oynanmasa da son sahne dengemi kaybettiğim sokağında elime saplanan şiir parçası çoktan yürüdü kalbime |
martisi mavi cocuklar geziyor sokaginda
yürekten kutlarim Metin