YAŞAMIN BAHARINDA
Oturup şöyle diz dize gönlümüzce
Ne kadar varsa bakışmışlığımız göz göze Aşktan mest olup tutuşmuşluığumuz el ele O kadar az ki vursak denkleme Yetmiyormuş gibi susuzluğıumuz mutluluğa Ayıp etti kahpe ayrılık doğrusu ya Yazgılar baştan kaplamış alnımızı Kahırlar doldurdu yaşamımızın baharını Ankara-GATA- 02.08.1980 |