ZIT
Adam, bir kadın sevdi.
Adamın bir kadın sevişi, Kadınlar arasında sevilecek Bir kadın benimsemesiydi. Böyle oluştu sevgi Böyle buldu sevgisizlik kendini… Adam kadına baktı. “Çok güzelsin” dedi. Böyle doğdu güzellik Ve sunuldu çirkinlik diğerlerine… İyilik, kötülüklerin sırtında kuruldu. Ve bilemediler kötülük tohumunun doğumunu… Varlık yokluktan türedi. Kolaylık zorluktan. İyiye iyi, Güzele güzel diyerek yaratıldı zıtlık. Hayat, yokluğu tüketti… Ve tekrar yokluğa dönünce Sükun ettiler. Ve sükunet, İsimsizlik denizi, O’dur işte gerçek, O’dur işte varlığın kendisi… |