Bugün,
Filistin kokuyor ellerim;
Nefesini tut gülüm…
Soluksuz kal demiyorum.
Sadece,
Neşen beni avutmuyor,
Şen kahkahalar atmadan da gülebilirsin;
Ve hatta göğe yükselebilir.
Ve belki,
Top seslerini bastırabilir sesin
Bosna’da, Halep sokaklarında,
Arakanlar’da göğe yükselirken alevler
B/eşiğe düşmüşken ölüm
Türkistan’da çalınırken sevinçlerim…
Sapanlarla füzeleri döverken
Filistinli çocuklar…
petrol soluyorum c/esed/ler arasında
Yalınayak,
Bil(m)iyorsun,



Dün,bugün ve yarın
Ve hatta tüm geniş zamanlarımızda kokacak ellerimiz
Oluk oluk kan,damla damla kokacak burnumuza.nefesimizi bu kokular kesecek,vicdanımızı p/aklar mı çalgılar çengiler,eli boş s/avuntular
Evet ,güleriz dudaklarımızla,öreriz hapsettiğimiz dilimizin önünde koca koca duvarlar.atıladursun yüreğimizde toplar tüfekler,sallansın boş beşiğinde olmayan fatimalar,Ayşeler
Ve oynasın sokaklarda füzelerle umudu yaralı çocuklar
Bilmiyorum/bilmiyorsun/bilmiyoruz


Septumlara ayrılmışım lime lime,
Mavimarmara sefer(ler)inde.
Zikzaklar çiziyorum kırık dümenlerimle.
Ya Bağdat’a varıyorum v/akitsiz, ya Hocalı’ya.
Bil(m)iyorsun,
Bil(m)iyorlar.


Oysa bizler çoktan unutmuştuk
İnsanlık çoktan unutmuştu Bağdat’ı,Hocalı’yı.Gün dönümlerine kalmıştı bu seyahat.Yakındı tüm o yerlerin tarihi turistik bir yer haline gelmesi.Kıyımların gölgesinde kırıyor insanlık dümenini…Bu umman genişşşş,daha çok limanlar var ,çok kıyımlar var susuşların ardından…


Ellerim Afrika kokuyor bu gün,
Sil gamzelerinden tebessümü.
Meneviş gözlerin avutmuyor riyamı
Bu kadar sıradanlaşmışken vedalar,
üstelik
Nisan yağmurları gibi düşerken
Karanlığa sığınıyor geceler.
Dokuz şiddetinde depremler vuracak Eylülleri
Kulelerinden.
Bil(m)iyorsun,
Bil(m)iyorlar…
Korku(yoru)m.
Her yer Kerkük,
Her yer Filistin kokacak.



Afrika kokulu gamzelerinde avutacağız çocukluğunu onların.Veda artık öyle soğuk öyle soğuk gelecek ki insanlığa;
Her sabah kalkıp elini yüzünü yıkamak kadar sıradanlaşacak kırmızıya boyanması sokakların,ülkelerin,insanların
Ve hatta kim bilir,moda bile yapar insanlık onların eylüllerini,demokrasilerini
Biz koklamaya devam ederiz Filistinleri,



Ellerim kan çiçekleri topluyor bugün…
Bosna sokaklarında
Kan çiçekleri içerken kelebekler
Solgun bir gül oluyorsun nazarımda
Saçlarına uzanmıyor ellerim.
Mostar gibi çözülüyorum
Neretva’ya su taşıyor gözlerim
Tufanlarında kürekler çekiyorum med’lerin.
Ayaklarına pranga vurulmuş forsa gibi.
Vicdanımın çarmıhında mıhlanıyorum…
Bil(m)iyorsun,
Bil(m)iyorlar;

Ne çiçek kaldı şimdi bosnada,ne insanlık…dedim ya işte.senin benim hatırladığım bir tarih kırıntısı .kuşlar geliyor arada,temizliyor,karınlarını doyuruyor kusuncaya kadar kuşlar.bay/kuş mu dersin gayri bilmem ben isimlerini.Hafızamı kaybettim köprü altı düşlerime katarken.astılar,kestiler beni/bizi velhasıl da….sus kaldı bize…sustuk/susturulduk ,oysa hayat ustura ağzındaydı da bilemedik,bilmedik

Toprak kokuyor her visal,
Güllerim Türkistan kokuyor.


Seni vatanım gibi sevdim biliyorsun.
Soldukça canlar vatansız kalıyorum.
Vurgunlar yiyorum hep solumdan
Solum tutmuyor…
Bil(m)iyorum gülüm,
Bil(m)iyorum…

Biliyorsun
Hep solumdan vurulurum…


Solumuzdan vurulduk,öldü sandılar ,ölmedik oysa biz.ölen yanımız solumuz değildi ki.öldüremedikleri tarafımızdı solumuz.ve öldüremeyecekleri.

Orda öldü sandıkları tek şey,suya düşmüş suretiydi insanlığın…

üç maymunları oynayan insanlık;

bimiyorum !

görmedim !

duymadım !

ırmak ne güzel demiş:

"ve neresinde bir gözyaşı varsa dünyanın

oradan asılıyor dizeler,,

...

gölgelerimize kadar gelmesin dilerim zulüm...

konu insanlık, insanlığımız ve yaşanan vahşet...

yürek dökülmüş hislerimiz olmuş

ve şule hanımın enfes yorumuyla sus kaldım :(

teşekkürler !

saygıyla...


==================================================== e d i b / a h me t




e d i b / a h m e t tarafından 7/15/2013 12:17:35 AM zamanında düzenlenmiştir.

ve neresinde bir gözyaşı varsa dünyanın

oradan asılıyor dizeler

hep solundan vurularak

ve

acının vatanı olmuyor




saygı ile Mevlüt hocam