Susmak Ve Konuşmak
Sana dair, söylenecek o kadar söz var ki
Ama susacağım.. Susmak, sözümü büyütür Söyleyemediğim her şeyi düşündürür Susmak erdemdir… Susacağım! Suskunluk bir yaprağı dahi oynatamaz yerinden Oysa söz öyle mi? Boşlukta iz bırakacak tek şey sözdür… Hiç bulutların yükünü düşündün mü? Nereden bileceksin yağmur olup yağmayınca! Peki aynaya bakıp, Kendi gerçeğini tanıdın mı? Aynaya bak ve kendini tanı… Konuş, sesini dinle.. Kendi gerçeğinin aydınlandığını göreceksin Komşunun evinde ki lambalardan Ancak gölge düşer bize… Konuştukça kendini tanırsın Tanıdıkça seversin… Kendisi ile barışık olmayan Kendisini sevemez, kendisine sahip çıkamaz… Konuşmaktan korkma! Konuşmadıkça, güçsüzleşirsin İnsan ruhunda açılan en derin çukurdur Konuşmaktan korkmak… Başkasından medet ummak! Taşıma su ile değirmen dönmezmiş, Ruhunda açılan çukuru kendin doldur Başkasının gücü ile dolduramazsın… Ve çukur büyüdükçe büyür, büyür! İnsanın yıkımı olur Mustafa Karaahmetoğlu |
elden gelen öğün olmaz,o da vaktinde gelmez.bak başının çaresine yaranı azdırmadan. tebriğimle...en güzel susuşlara şairim