DÜŞLEMEKEmekli olunca derdim ; Denizde bir evim , Denizi bırak . Yemeğe kattığımız tuzuyla avunur olduk denizin. Balıkları yüzdürürdüm . Emekli adamın işine . Kumları asfaltlardım , Yorgun gelen dalgaları karşılardım gün boyu . Rüzgar savurur duygularımı , Alıp götürür karşı dağlara . Bir türkü ,şarkı yerine göre . Kimselere anlatamam derdimi . Kurtarmak isterdim her akşam , Denizde boğulan güneşi . Şaşırırdım tekrar doğuşuna , Çocukluğumda filimlerde ölen artistler gibi . Ayın vurursa ışığı denize , Binbir parçaya bölünür duygularım . Karanlık korkutur denizin. Dalıp uyandırmak isterdim balıkları... |
Deniz ve balık özlemi sarmış yine...Eee..Ne duruyorsun o zaman? Atla gel.
Selam ve sevgilerimle.