İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Göğü Üzerimize Parça Parça Edip Düşürecek Bu Acı Azize
kayıpkentli
5,0 / 12 kişi ·17 beğenme · 6 yorum · 5409 okunma
 Göğü Üzerimize Parça Parça Edip Düşürecek Bu Acı Azize
1)
“Göğü” diyorum. Üzerimize parça parça edip düşürecek bu acı! Diyorlar ki: ”Yerden bir pınar fışkırtmadıkça Yalnızlıklardan ve kalabalıklardan bir bahçe yapıp aralarından çaylar akıtmadıkça Yahut iddia ettiğin gibi göğü üstümüze parça parça düşürmedikçe Veya kavuşmayı ve sevinçleri alıp karşımıza getirmedikçe Altından bir kalbin olmadıkça ve gökyüzünden bir çığlık getirmedikçe Sana inanmayacağız…” Ah ben ne diyeyim onlara… Hayat birleştirir, Azize İyileri de Kötüleri de… Ama onlar Nasıl ayrıldığımızı ne bilsinler Seni bana verdiler; beni de senden aldılar. İşte biz böyle ayrıldık seninle… 2) Ama yine de şöyle dedim onlara ardından: “Merhamet edin sadece. Bu basiretsizlikler salih olana zarar vermez. Sadece haddi aşanın ferasetini azaltır. Nefret ve öfkeyi kendimizden uzak tutup, adalet hissine bağlı kalmaya devam edelim” Güldüler bana hüngür hüngür Gönülleri Allah’ın dirildiği bir mezarlıktı. Binlerce melek ölüsüydü gülüşlerinde. Bir ucu cehennemle tutuşturulmuş ceylanlar adına Beni bulmak için ormanları yakan devlet, Bir ucu tayyibe çıkan cumhuriyet… Ve onca talan arasında kafaları bir, gönülleri ayrı dostların sofrasına oturdum. Leziz zehirler tadıyorlardı; kutsal küfürlerle doyuyorlardı. Dinlemediler beni Azize! Başka dünyalarla düğümlemişlerdi çünkü kulaklarını. ”Bırak onları şimdi” deyip sana dönsem Sirkeci’den Harem’e kalkar bir ayrılık… Saçların yerine kalbin savrulur. Sen salladıkça ellerini, yolum düşer, Surlar kentine… Bir kız hepimizde tecavüze uğrar! Vefa’dan Vezneciler’e çıkan Aksaraylı bir kağıtçı kimsesizliğinde Lice’de takipsizlik olurum. Bingöl’de sahipsizlik… 3) Kime döneceğini şaşırdıysan bana dön Azize! Benim kıblem bellidir! Dört kitabın sırrı bir Elif’tir! Bir nûn’un içinde gözetirim ben kalbini… O esir’i olduğun hikayen O mahkumu olduğun türkün Büyütmen gereken güllerinle Sızım sızım inlediğin bir yemin altındasın bilirim. ”Haydi gidelim” demek isterdim sana Gidelim Azize…. İnsanca yaşayacağımız bir cennete… Haydi çocuklarımızı bulalım önce Sen çocuklarını camiden ben çocuklarımı meyhaneden toplayayım Evimize dönelim. Bizi ha camiye çağırmışlar, ha meyhaneye... Ne fark eder? O döndüğümüz evler nasıl olsa bizim değil ki! Çocuklarımız artık piyasanın evladı değil mi? 4) Benim bu toplumdan alacağım var Azize Kimsesizliğimi, yol yordam bilmezliğimi, sensizliği… Şimdi her şeyin bir yolu var, öğrendim artık Unutmanın bile bir yolu var. Hekimlere gidiyorsun ve unutmak istediğini söylüyorsun, hepsi bu! Ama unutmak istediklerini almıyorlar senden Seni alıyorlar ve sana unutturuyorlar Seni alıp sana karşı kurup geri veriyorlar… Kimse okşamıyor başını “Gel, otur, konuşalım” demiyor. “Bak, o öyle değil” demiyor. Nerede büyükler Azize? O hikmetli gönüller nerede? Bilmiyorsun… 5) Şimdi bize bir harf öğretenin kırk yıl taksitçisi olalım istiyorlar O kadar söyledim sana Bilmek ne haddimize bizim!? Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? Hiç bizim şaşkınlığımızla onların gaddarlığı bir olur mu? Biz bu hayatı çözemedik! Cehalet bize düştü, ilim onlara Prosüdür onlara, bürokrasi onlara, ciddiyet onlara… Biz kaçamaklarda çocuk Ani gülüşler, şen kahkahalar ortasındayız. Uzak dursunlar, bizden hayatını yoluna koyanlar. Komik tanrılarının ciddi kulları onlar Para kazanmasını bilen adam olmuş tosuncuklar... (Seni işportalar arasında özleyeceğim Azize Bir elimde çocuk şapkası diğer elimde fenerler Ne alırsan 1 lira Azize Karşılaşırsak bu caddeler şehrinde Bu bulvarlar cehenneminde Omzumda bir kapı göreceksin Senden başka herkese kapanmış bir kapı Kilidini yalnız saçlarının açtığı…) 6) Garibanlığın asalaklığa dönüştüğü Acemiliğin soytarılığa giriştiği zamanlardan… Gideceğim… Bir yerlerde insanlar daha merhametli Ve zaman daha asil olmalı… Yoksa hem sensiz hem on(ur)suz yaşayamam ki! *** **** ***** Kayıpkentli 25 Ağustos - 04 : 48 - İstanbul-Fatih |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Göğü Üzerimize Parça Parça Edip Düşürecek Bu Acı Azize şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Göğü Üzerimize Parça Parça Edip Düşürecek Bu Acı Azize şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Devrim Tülay
9 Temmuz 2013 Salı 12:54:32
Cevap Yaz
Esmize - Perihan Kılıç
8 Temmuz 2013 Pazartesi 05:52:43
1. bölüm aynı gök kubbenin altında aynı duygularla yaşamaya çalışan insanların her şeye rağmen ayrımlara tabii olacağından ve bir mucizenin tekrar o insanları bir araya getireceğinden söz etmişsin şair..bu kısma tamamen katılıyorum..
bakıyorsunuz her akım, her insan,her ırk veya din barışçı sevgi dolu dünya özleminde.. dünyaya bakıyorsunuz var mı böyle bir şey? asla yok..tüm dünyadaki karmaşayı işte bu BARIŞ diyen insanlar çıkarmakta
"bir yerlerde insanlar daha merhametli Ve zaman daha asil olmalı"…hayal başka, yaşanan koca bir tezat..ya sebep dersen bana göre sözler farklı, kalpler farklı ... işte o zaman tüm gerçek çıkıyor ortaya "BEN" sadece BEN diyen insanoğlu
2. bölümde sokaklara akan onlarca çeşit insana göndermen var onları "“Nefret ve öfkeyi kendimizden uzak tutup, adalet hissine bağlı kalmaya devam edelim”noktasında buluşmaya çağırıyorsun tepkilerini ortaya koyma adına..halkı da devleti de suçluyorsun yaptıkları tüm yanlışları ile...
3. bölümde insanlığın kurtuluşunun adresini vermişsin işte tüm kutsal dinlerin emrettiği kutsal paydayı işaret ederek"leküm diniküm veliyyeddin" noktasında buluşmaya davetin var o zaman özlenen barış ve sevgi ortamı olacak haklısın da
4.bölüm toplumun yaşadığı tüm çarpıklıkları bilge insanların artık yokluğunu anlatırken çektiğin yoksunluktan ötrü sistemi suçlarken biraz da acaba ben hakl ımıyımın da sorgusu var gibi..Toplumlara önder olacak toplumları öğretileri ile sevgi ile yönlendirecek büyük insanlar yok diyorsun görünürde yok..ama ben inanırım ki "asr" sahipsiz değil....
belki kendini anlatmayı başaramamak seni üzüyor..evet ben gerçekten şair bazen seni anlamıyorum..bu da bir itiraf... belki de sen anlatamıyorsun belki benim idrakim yetmiyor..öfken var, kaynağı nedir... hani kaynağını bilip sana hak versem aynı öfkeyi ben de duyacağım gidecek bilge insanlar mı yok..yoksa biz mi burnumuzun dikine gidip adresleri mi atlıyoruz şair hadi bu soruda benden olsun sana...
evet biz bu hayatı çözemedik şair kim çözdü ki..cumhurlar para babaları aydınlar çok bilenler cahil diye adlandırılanlar yaftalar çeşit çeşit ve öğretilen ezberleri ömrünce kullan diyen düşünce yobazları..hey yavrum hey burası şehir değil bir sirk sanki her biri ayrı traji komik hikayenin bir parçası...ister gül eğlen, ister vay halime de ağla.. Azize de sende bu manzaradan trajediden dolayı ağlamayı tercih edenlerdensin..keşke ağlayacak vicdanı olanlar çok olsa şair o zaman insanların içinde bir su aydınlığı göreceğim ben de ağlıyorum ne yazık ki...
Ve son bölüm "Bir yerlerde insanlar daha merhametli Ve zaman daha asil olmalı…"bulursan beni de çağır oraya...güzel insanların olduğu güzel duygularla sen ben ve azizenin; aziz olan kutsal olan her şeyin hayat bulacağı o yere beni mutlaka çağır bil ki karanlığın bol tanrılı devrinde herkesin tanrısına biat ederek yaşayamam ben..belki o yüzden ben insanlardan fersah fersah kaçarken sen kayıp kenti arıyorsun...bulur muyuz bilmem hepi topu dünya be şair çok da düşünmeye değmez belki....selamlar Şair
Esmize - Perihan Kılıç tarafından 7/8/2013 5:55:53 AM zamanında düzenlenmiştir.
Şükran AY
7 Temmuz 2013 Pazar 23:25:39
Şiirin, insanlığın onurlu sesi azizeye seslenişte vücut bulmuş.
Ne çok şey anlattın saygıdeğer şairim. Değişen ve bayağılaştırılan değer yargılarının insanlara ordan topluma ordan hayata ordan anlamsızlığa, boşluğa, hiçliğe dünyayı sorgulamaya giden uzun bir yolu vardı...gittim gittim ve hâlâ gidiyorum...
Bitmez sayın şairim bitmez...bitmeyecekti...sen istikameti gösterdin...yolu çizdin...okudun hayıflandık kim yoktu ki orada ohoo herkesin çocuklarından tut da o çocukların babalarına, onları yönetenlere ....geniş çok geniş ufku kapkara çizgi bir manzara görünüyordu yürüdükçe...oysa ufuk ışık olur semayla yerin birleştiği yerde kızıl bir düş ...
Ne diyeyim inşallah renk değişir birgün inşallah.
Azizenin ve yaratıcısının ve onları okuyanlarının yüzü suyu hürmetine inşallah değişir....
Ülkemin senin gibi şairleri başaracak buna yürekten inanıyorum.
Sağolsun sorunların sorumluluğunu taşıyan yüreğin, kalemin, sanatın ....varolsun .
Toplumcu, yürekli, yetkin kalemine ve yüreğine her dem sevgim ve saygım ile .
kayıpkentli"Azizenin ve yaratıcısının ve onları okuyanlarının yüzü suyu hürmetine inşallah değişir...."
Amin diyorum bu güzel dıuanıza...
En içten saygılarımla
Çok teşekkürler.
Amin diyorum bu güzel dıuanıza...
En içten saygılarımla
Çok teşekkürler.
Sadece şiir.
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
"Azizenin ve yaratıcısının ve onları okuyanlarının yüzü suyu hürmetine inşallah değişir...."
Amin diyorum bu güzel dıuanıza...
En içten saygılarımla
Çok teşekkürler.
Amin diyorum bu güzel dıuanıza...
En içten saygılarımla
Çok teşekkürler.
İstanbul en çok seni affedecek Çocuk...
ve Azize'yi...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
ve Azize'yi...
En çok bunu hep sen bileceksin Metin abe...
Bir acı süzüldü göğümün yamacından
Göğüm dedimse dağların boyunu aşamayan
Dağlar ki suçlu bulunmuş yalnızlıktan
İsyandan
Oysa nifak sokak aralarından kaçıp
Şaşalı masalara oturdu Azize
Gönüller bi(r)lenmesin diye
Ne zaman geldiğim yeri hatırlasam
Gideceğim yeri kaybediyorlar Azize
Ben Kıblem insan dedikçe
İnsanlığı öldürdüler Azize
Okudukça okyanusluyor içim be Şair
Teşekkürler şiir için
Saygıyla
Ne kadar güzel bir doğaçlama ile ne kadar çarpıcı bir hüzüm
ellerine sağlık şairim.
İyiki varsın.
ellerine sağlık şairim.
İyiki varsın.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 7.7.2013 15:29:47
Puan
: 60.0 / 12 kişi
Okunma Sayısı
: 5409
Yorum
: 6 yorum
Beğeni
: 17 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
kayıpkentli bilir...
yaşamın göbek adını
hep saygıyla...