TUĞRUL AYarın mezuniyet töreni olan ve İstanbul Hukuk fakültesini başarıyla bitiren canım oğluma itaftır bu şiir... Yazın sıcakları, Temmuz sonuydu ve çığlık Ve durdu dünya bebek geldi görseniz nede bızdık Siyah üzüm gibi gözler, çipil çipil bakıyordu İçimde sevgi tarifsiz ya mutluluk akıyordu Ne tatlı bir telaş emzirme vakti doydu mu bebek Ya incinirse sarıp sarmalarken pek ufak tefek Ve ilk gülüş, yürüyüş, ilk konuşma sanki daha dün Masal saatlerimiz hep özel, güzeldi geçen gün Okullu oldu, nasıl ağlamıştı ilk günü yavrum Çalıştı durmadı takdir teşekkür oldu gururum Aşık da oldu bıyıklarda ter yeniydi ve hicran Ve dalgalanmaları elbet, omuzlarımda fevaran Yarın mezun üniversiteden, içinde ki coşku Kararların iyi ver oğluşum ve olmasın kuşku Vatan için iyi bir fert dürüst vatandaş vasiyet Çalışma bir ibadettir unutma, hepde gayret Onurlu ol, şana şöhrete kanma, öncelik insan Ayırma insanı dil din ve ırkla bak döner devran Büyük küçük deme sev say, zalim alim olamaz bil Suküt gerekli, konuşmak önemli tatlı olsun dil Öğütlerim yaşananlarla öğrenildi unutma Ben anneyim konuşurum ki dinle yok öyle yağma |