------------Şair demiş ya “hayat sahne”oynanır ve biter
Rolün kadar bölünürsün, gerekli her role ter
Bütün kopar dağılırsın, hayat çalar zamanı
Dönüp de bak hele geçmiş misin acep ummanı
Hayat yolunda hepimiz de yolcuyuz yürürüz
Bitişse aynı bu hırs mal ve mülk ne götürürüz
Karnın doyarsa yeter bir döşek ve hırka sana
Unutma dört kollu bir salda son malın boşuna

Konuştu bal dili, sohbet güzel bitirdi sözü
Arındı sanki ruhum içimde kaldı özü

Ne varsa çantada döktüm, bu hırka yetti bana
Öğütleriyle dolarken bu heybe, tuttu ayna
Yolum uzun teşekkürler dedim ne hoş bir seda
Unutmayın geleceğim tez zamanda değil veda

Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ülün


sündüz yaşar (sunduzyaşar)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine v
________________________________________________________

Öykü de , irticalen duyulup hissedilen bir duygu gözlemi, yada bire - bir yaşanmış bir yol şiiri de olsa, her bakımdan harikuladeydi. Bir kitap dolusu ayrıntıyı kapsamış şiir bütün dizelerinde. Ve de nefis bir anlatım, duyuş, seziş güzelliğini çok sade ve mütevazi şiir tadında anlaşılır kılmış. Bu duygu ve coşku zenginliğini çok sevdim, tekrar, tekrar okudum ve özümsedim.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum sizi Sündüz Yaşar, dost şairim. Kemal Polat