SEN GÜLÜNCEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın seslenseydi ,,,,,,beklemek ıstemedım :))
Sen gülünce Baharı saçlarından tutup savuran rüzgarları sevdim Ay ışığına gebe akşam güneşlerini Üşümüş çocukların çapaklı gözlerinde uykuyu sevdim Yokluğunda uzadıkça çelimsiz gecelerin sayılı yıldızlarını… Sen gülünce Başımdan aşağı boğulan ıssızlığı Kendi kimsesizliğimde kendi katilimi sevdim Sere serpe önüme doğan güneşte ateşi Yokluğunla yakıp kavurmakta yarışan güneşi sevdim Sen gülünce Kalemi sevdim Dile getiren ölüp giden kelimelerimi Her mısrada kanamayı sevdim adın gectikçe Yılmadan karalamayı sevdim senden önceki kahrolası hayatımı Sen gülünce Uçurumları yıkan sıcaklığı sevdim Giderken arkanda kalan sessizliği Hiç karşılaşmadığım gürültüde dağılan çığlıkları sevdim Bir sen,bir ben bulup boşluğa doğru haykıran Sen gülünce Öpmeyi sevdim acılarımı gözbebeklerinden Tek umudumu harcamayı sevdim hesap yapmadan Üşümeyi sevdim bir bahar akşamında Vurulmuş çocuk gibi zamansız ölmeyi sevdim çırılçıplak Sen gülünce kendim olmayı sevdim Yatağıma çöken yorgun bedenimde kapanmaz yaralarımı Ne maviyse onu sevdim Ne siyahsa onu Ne soguksa onu sevdim Ne kadar ateşse onu … Sen gülünce gülmeyi sevdim Ömrümce semtime uğramamış bambaşka gamzelerle Senden ben olmayı benden sen çıkarmayı sevdim umudun kahpece pay edildiği şu adaletsiz dünyada sen gülünce yaşamayı sevdim sen güldkçe yaş/lanmayı... GG ... |