Yeter DiyemiyorumBuruk bir havada gezerken bir başıma Gözlerim dolu dolu Ellerim nasır Tenim ter kokusuyla karışmış Kendimden nefret edercesine haykırıyorum Aynaya bakınca duygularım aşina Bahtı yar sonu hüsran sözlerim Anlam veremiyorum cümlelerime Yeter diyemiyorum Bak hayat nafi le, hayat sitemkâr Karnı aç çocuklar, işkence gören zindan mahkûmları... Ben ise yaşamdan sıkıntı duyan Sözlerime anlam veremiyorum Tutunacak dal ararken yapayalnız Yeter diyemiyorum Üşüyorum hava her zaman olduğundan da soğuk Ellerim üşüyor ısıt beni diyenim yok Bak geçiyor ömür yavaş yavaş ve üşürcesine Sakla sakla gelir belki kurduğun hayaller Bana ise sadece dur demek geliyor Yeter diyemiyorum Saf kar tanelerimi yoksa Üzerime düşen su damlacıkları Gözler hasret sıcaklığa ve sana Gel diyemiyorum sana artık, dur diyemiyorum Yeter diyemiyorum. //Ali KUTAY// |