Yaşamak sevinç mi yoksa hüzün
Ağlamak mı içimden hiç yok
Kin, nefret, öfke, hepsi aynı şey
Neden bilmem
Sevgimi anlatmak görmek istercesine
Ölümü düşünmek yok
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel

Bende sevdim herkes gibi
Kimsesiz fakir anasız babasız
Vermediler
Biliyor musun?
Neden
Sen canisin dediler
İçimden kopan bir fırtına
Öldürmek istercesine
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel

Yıllar ne de çabuk geçiyor değil mi?
Tıpkı sevgin gibi
Dostlarım düşmanım
Düşmanım dostlarım
İnsanlık mı hiç yok
Nedense beni yıkan
Ansızın gidişin
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel

Seni sensiz yaşamak mı?
Hiç düşünmedim
Çalışıp ekmeğimi kazanmak
Siz büyükler ağalar beyler
Biz işçiler ameleler
İt gibi itilerek
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel



Bir of çektim sebepsiz
Sordular
Ağlayarak sızlayarak nasılsa
An ayrılık vakti
Senden ayrı kalışımdan olsa gerek
Ölümü düşünürcesine
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel


İşte o ana
Beklenen ölüm anı
Sensiz bensiz kimsesiz
Öksüz bir çocuk gibi
Ağlayarak
Ayrıldım aranızdan
OYSA
Yaşarken ölmek ne güzel


Ali KUTAY / Eğitimci-Şair-Yazar