ıslak kirpiklerim kül rengi yanaklarımdur dokunma düştüğüm yerden kalkarım ben tüm benli acılarımla dokunma doğrulurum... sakladığım yerden çıkarırım müstamel hercai düşlerimi dirilirim eski gülüşlerimden yeniden doğarım... sakın dokunma sen gibi baksa da gözlerim sen koksa da deli düşlerim dokunma ki kanamasın kabuk bağlamış yaram kanarım... elleme ne olur incinmesin ilk göz ağrım ilk yaram o hain sancı göz bebeğimdir benim... kasabalı ıslak sevinçler olurum ıssızlığımda kalabalıklaşır koca çınar gövdesinde çoğalırım iki sessiz harf kadar sus kesilirim de ağlarım... her ikindi vakti kokunla sevişir ıslak kirpiklerim kül rengi yanaklarım başı karlı bu dağın papatyalarla al gelinciklerle bezeli yamacında avuçlarıma sığınmış sıcağına kıyar mıyım üşütür müyüm koynuma sol yanımdaki derin çukura emanet... sebepsiz mi bulutlandım boş yere mi yağdım hiç yere mi ıslandım ulufe dağıtıp sevinçleri... sensiz her mevsim güz sarısı hüzün boyalı dokunma yaprak yaprak düşerim dokunma damla damla buz yeşili göz bebeklerimden dökülürüm... Hasan ODABAŞI |
yine güzeldi hasan bey kutluyorum saygılarımla