Bir resim karesindeyim Yanımda yüzü düşmüş şehr-i İstanbul Diri göğüslü bir kadın ihtişamıyla çocuklarını besliyor kanla Siper olmuş ona ağaçlar, dallarında beyaz flama
Oysa ben; Tek başıma direnişteyim Suretlere bürünüp zihnime dolmasın diye heyula Ne kılıcım var, ne kalkanım ne de barış bayrağı Sahte bir tebessümüne yenilirim bedbaht bir hayalin yıllanmış özgürlük kokusuna
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖFKENİN HEYULASI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÖFKENİN HEYULASI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.