Devrim kırıklarına bastı çocuk topukları kanlı nasır kanyonu
yürüdü, yürüdü, yürüdü
içi boş bir koğuşa ağladı annesi göz altlarında emeğinin ağır yenilgisi duvarlar anlatıyordu özlemleri tütün kokusu taze bir renkti aylar, haftalar çentikten takvimler her köşede emzirdiğim diye seslendi ruhu ,emzirdiğim
bir gülü kalıbından çıkarınca mevsim dikenleri tutunamadı ya dalına pazardı alçıya alınmış tebessümlerse çok uzaktı
ekmek kokusu buğday cinayetlerine hayat veriyordu hasadında sis (törensiz) ,bulvarlar ,taştan meydanlar avlusuz bir basamaktı ...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yürüyen Avlu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yürüyen Avlu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
insan durmasın yeter ki.
...
iç açıları kendinde saklı şiirler yazıyorsun, gece yarısı fazla çözemiyorum:) zaten matematikle de aram iyi değildi.
Neyse, güzel yazıyorsun işte arkideş.
Kalimera. tarafından 6/28/2013 1:42:52 AM zamanında düzenlenmiştir.