yorumuma küçük bir fıkra ile başlamak istiyorum: malum biz toplum olarakta her söze her sohbete böyle içine küçük argo sözcükler yerleştirilmiş fıkraları çok severiz...

Temel bir gun bir kitap yazmaya karar verir ve hemen taninmis yazar Orhan Pamuk'a kosar:

'Sevgili ustad, ben bir kitap yazmaya karar verdim ama cok satsin istiyorum ne yapmaliyim?' der.

Pamuk, ‘bak oğlum Turkiye’de tutan 3 sey vardir. Birincisi sex, ikincisi asalet, sonuncusu da gizem. Sen kitaba bunlari iceren bir baslik koyarsan kitabin en az on bin satar.’ diye cevaplar.

Temel hemen baslar kitabi yazmaya, 3 ay sonra geri gelir.

Orhan Pamuk kitabin adini sorar, Temel de, 'Kontesi kim becerdi?' der.

Orhan 'Afferim, cok guzel olmus, kontes ile asaleti, becermekle sex'i vurgulamissin, kim de gizemle ilgili. Ama sana söylemeyi unuttusum bir sey daha var. Turkiye de en cok tutan sey aslinda dindir. Bir de onu koyarsan o zaman best seller olursun.' der.

Temel yine cikar ve kitabi degistirmeye baslar ve 1 ay sonra tekrar geri gelir. Orhan Pamuk kitabin adini sorar.

'Allah Allah, kontesi kim becerdi?' yanıtını alır.....






görülen o ki bu şiir son haftalarda en çok okunan ve yorumlanan şiir olacak...yorumlar olumlu ya da olumsuz fark etmiyor. sonuçta bu şiiri sadece sert bir ifade yazmak için bile birileri okuma ihtiyacı duyup yorumlayacak..ve şair mutlaka iyi ya da kötü kendisi için yazılan sözcüklerden bir takım düşünceler almayı bilecektir...
şair belki çok bilinçli olarak böyle sokak dili kullandı..sokak dili diyorum çünkü en masum olanımız bile günlük hayatta bu tür sözcükler kullanmasa bile kullanan insanlarla karşılaşabiliyor…hatta çoğu zaman insanlar içinde espri olarak algılanan bu kelimeler saygı bile kazanabiliyor..
son zamanlarda en çok izlenen filmlerin hasılat oranlarına bakıldığında argolu filmlerin mi yoksa halkın nabzını tutan ,acısını dile getiren ve roman tadı olan filmlerin mi olduğuna bakarsak..toplum olarak sanata bakış açımızın da bulunduğu noktayı daha iyi kavramış oluruz…
kendimizi medeni devletlerin seviyesinde görüp her şeyi mükemmel bir düşünce tarzıyla yaşadığımızı düşünüp sadece var olanı zayıf halka görüp eleştirimizi bile saldırı çerçevesine sokup insanları rencide edecek sözcükler sıralamak toplum olarak tahammülsüzlük sınırımızın kapsadığı dar alanı gösteriyor…
tıkanmaya yüz tutan bir kuyuya bir taş daha atmakta toplum olarak karakteristik yapımızda arınamayan bir olgudur…ivedilikle kendi düşüncelerimizle uyuşmayan herhangi bir düşünceyi lanetlemek ve dışlamak bize sunulmuş bir görev ya da kutsal bir vazife olarak zihnimize yerleştiği için her fiilde kendi doğrularımızı herkesin uyması gereken temel doğrularmış gibi adapte etmeye çalışmak yapımıza yerleşmiş en büyük hastalık olarak görülebilir…
kendi özeleştirisini yapmaktan yoksun insanların toplumda vaaz verme rolüne girişmesi mantıklı olmadığı gibi oldukça gülünçtür…
kendi düşüncelerine ters düşen bir çalışmayı ya da bir olayı eleştirmek ,yorumlamak insanın en tabi hakkıdır…ama eleştirirken eleştirilen konumuna düşmek çok daha gülünç bir durumdur…
bu şiire güne gelmeden önce ahlaki, geldikten sonra ahlaksız bir elbise giydirilmesi burada ki okuyucu kitlesinin şiirlere bakış açısını verdiği değeri açıkça ortaya koymaktadır…bu şiirin hemen yanında iki değerli çalışma daha olduğunu baz alırsak ve altındaki okuma oranı ve yorumları düşünürsek bu anlamda şairi ve seçkiyi kınamanın yanlışlığını da ortaya çıkarmış oluruz…
ben şairi samimiyetinden ve güne getirmiş olduğu farklı renkten dolayı kutlamak istiyorum… haa! ben hiçbir zaman şiirde böyle cümleler kullanabileceğimi sanmıyorum.
Ama şiir insanın tek özgürlük alanı ise…sonuna kadar destekliyorum..ki kullanılan terimler aydan huydan gelen sözcükler değil..bize mal olmuş ve günlük hayatta her gün rastladığımız şeyler…bizim dört dörtlük bir toplum ve sonsuz erdem sahibi insanlardan oluşan toplum bireyleri olarak görenler bence hemen bir göz doktoruna gitsinler…ya da bir psikolog ta olabilir…


herkese sevgiler...saygılar....ASPENDOS