Lapa Lapa Sen Yağıyordun
Lapa lapa sen yağıyordun üzerime…
Bir ayağımda lastik ayakkabı, diğeri yalın, Kucağımda sarı tüylü kedim ve hayalin Isındım ikinizle… Burnu kızarmış sokak çocuğuydum senin gözünde, Biliyorum, değersizdim yüreğinde, Olsun ziyanı yok… Lapa lapa sen yağacaksan hep üzerime! Aldırmıyorum, yüzümün kirlerine, Aldırmıyorum, çorabımın deliklerine, Tıpkı yüreğim gibiydi onlarda… Bakma sen, gömleğimin eksik düğmelerine… Görenler acıyor halime, öksüz diyorlar ya! Varsın öksüz desinler umursamıyorum… Haklılar aslında! Oysa sensiz, içim de dışım da öksüzdü benim. El gibi sende dokunmadın yüreğime, Hem de lapa lapa sen yağarken üzerime. Gönlünün buz tutmuş ayazlarında, Eskisi gibi üşümüyorum artık. Sokak kedisinden farksız kapındayım yine, Bir parça sevgi için, kaç karakış bıraktım geride, Lapa lapa sen yağarken üzerime. Lapa lapa sensizlik yağıyor göz kapaklarıma! Ağlasam olmuyor… Gülsem; Nasıl bir şeydi onu da hatırlamıyorum. Şimdilerde ben gibi unutulmuş bir köşede. Bir lokma bir hırkaydı sana verebileceğim, Yürek dolusu yavan sevgi kaldı elimde… Sen yağıyordun ya, lapa lapa üzerime! Üşüyen ellerimle dokundum hayaline Yalnızlığın şarkısını mırıldandım derinden Gri günler girdi yüreğimden içeriye. Kaybolmaya yüz tutan umutlar, Kararsızlıklardan uzaklaşıyor ama Ağlayamıyordum… Unutulan ben oluyorum yeniden. Anladım ki; hayalin bile uzak ihtimal, Perdeleri çekilmiş gönül pencerenin. Lapa lapa sen yağarken üzerime Hakkım yoktu üşümeye… Gamze YAĞMUR |