0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1286
Okunma
Ben sonsuzlukta kayboldum sanırdım hep
Derin uçurumlar ayırdı seni benden zannederdim
O yüzden bu sessizliğim derdim kendi kendime
Oyalanırdım bahane bulurdum
Meğer bunca şey bunca yaşanmışlık
Sonsuzlukta kaybolmaktan değil
Yaşadığımın adını sensizlik koyamamaktan
Şimdi bakıyorum da aslında ne kadar kolay
Ne kadar basitmiş derdim
Bütün mesele 2 sesli ünlünün yerine 2 sessiz ünlü kullanmakmış
Şimdi geriye dönsem bunca yaşanmışlık aklımda
Nereye gitsem ne tarafa baksam
Aynı sonsuzluk aynı sessizlik ve aynı sensiz sonsuzluk
Bu ne müthiş bir susuzluk
Biraz huysuzluk biraz yalnızlık
Ne yaparsam yapıyım
Baştan geriye de sarsam, geriden başa da dönsem
Her taraf aynı
Hepsinin sonu aynı sensiz sonsuzluk
Hiç bitmeyen bana durmadan hayaller gördüren
O müthiş susuzluk...
