Sen Hiç Hayal Gördün Mü?
Ben sonsuzlukta kayboldum sanırdım hep
Derin uçurumlar ayırdı seni benden zannederdim O yüzden bu sessizliğim derdim kendi kendime Oyalanırdım bahane bulurdum Meğer bunca şey bunca yaşanmışlık Sonsuzlukta kaybolmaktan değil Yaşadığımın adını sensizlik koyamamaktan Şimdi bakıyorum da aslında ne kadar kolay Ne kadar basitmiş derdim Bütün mesele 2 sesli ünlünün yerine 2 sessiz ünlü kullanmakmış Şimdi geriye dönsem bunca yaşanmışlık aklımda Nereye gitsem ne tarafa baksam Aynı sonsuzluk aynı sessizlik ve aynı sensiz sonsuzluk Bu ne müthiş bir susuzluk Biraz huysuzluk biraz yalnızlık Ne yaparsam yapıyım Baştan geriye de sarsam, geriden başa da dönsem Her taraf aynı Hepsinin sonu aynı sensiz sonsuzluk Hiç bitmeyen bana durmadan hayaller gördüren O müthiş susuzluk... |