Bir teşekkür etsem utanırım gül yüzünden...
Her sözün kuş olup uçar bana gökyüzünden...
Ben de teşekkür diye bir parça yollarım kalbimin özünden...
Sen konuşmasan da anlarım ne dediğini gözlerinden...
Söylediğim her kelime sana olan tarifsiz özlemimden...
Bir harf bir kelime hepsi senden, bir haber yok hala sende olan benden...
Kuşlara haber saldım uzak diyarlardan...
Bilmem ne zamana gelirler gittikleri yerden...
Bilmem sana ulaşmak için çıktıkları yolda neler gelir başlarına...
Belki kargalarla savaşırlar...
Yorulup alçaktan uçtuklarında kurtlar kapar belki...
Ama bilsinler ki onlar ölürse bende ölüyüm...
Onlar olmazsa sana ulaşamam çünkü...
O zaman nasıl nefes alır bu kalbim sensiz...
Yarı tok yarı aç misali sohbetsiz...
O zaman hem kalbim hem ellerim harap olur...
Ne olur kuşlar bir haber getirin bana, koymayın beni habersiz...
Sizde ben, ben de siz anlamsız halimiz belirsiz...
Ama yaşamak istiyorsak ölmek çok nedensiz...