Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ö Z L E M
kempol
4,9 / 19 kişi ·15 beğenme · 14 yorum · 1465 okunma
Ö Z L E MŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yorgun gibi, burulmuş kabuklanmış Dedemin dedesinin bakır tenli çamları Çok uzaklardan duyulurmuş kokuları Ve de iyne uçlu yapraklarının uğultuları. Onların biraz altında gümüş dere Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor. Belli ki onu da kurutmuş yıllar, Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman. Kaç yıllık bir sevdadır bu? Tabii sizler bilmezsiniz! Şimdi biraz sabır, tahammül göstermelisiniz: Hüznümden kurtulabilirsem... Gözyaşlarım durursa, İçimde kıpır - kıpır, kıpırdayan Arzularımı yenebilirsem, Anlatmağa başlarım kırk altı yıl öncesini. Kırk altı yıl öncesinin on dört yaş çocuğu, Bir eylül ayında, aslanlı tepesinde, Sabah yıldızının parladığı anda, Şimdi ak saçlı bir yabancı gibi Doğduğu, yaşadığı topraklarda. O topraklar ki, konuşur gibi mırıldanmakta, O sular ki durgun ve yaslı akmakta Konuşurcasına, tanırcasına, Özlem gezgincisine sevgiler sunmaktalar. Hep içimde kurduğum: Eğer tekrar basarsam o topraklara, Çıtır, çıtır ses veren kuru yapraklara, Söz bir Allah, basıp çıtırdatmayacağım... Peki, nasıl olacak bu iş? Son derece usturuplu basacağım, Bastığım yerleri bileceğim, Gürültü yapıp, ezip – bozup yuvalarını Karıncaları bile incitmeyeceğim. Kumsaldan geçerken de, Arıkuşlarını, yılanları ve de tosbağaları, Toprak dam tavanlarında yuvalanmış Narin ve dost kırlangıçları, Derin uykularından uyandırmayacağım. Umarım kalmıştır, birkaç tane, Ünlü ve sadık kızıl KIREY köpeklerimiz; Ne hisli, ne sadık hayvanlardır onlar, Bebelerimizi kendi bebeleri, Evlerimizi kendi evleri bilirlerdi. Ninem anlatmıştı:”Bunlar insan gibidir, Onlarca yıl da geçse kokularımızı unutmazlar Ev halkı uyanıp işe koyulmadan yatmazlar. Bakmayın öyle ufak tefekliklerine, Tüyleri gibi kızıl, ateş saçan gözleri, Mangal gibi yürekleri vardır; “Bunlar Kerbela’ nın kızıl - krey ırkı köpekleridir” derdi. İnanılmaz gibidir ama gerçek Aynen kırk altı yıl öncesin de olduğu gibi, Yine sabahyıldızı altın sarısı bir balon renginde, Yalangoz tepesinin üstünde sarkmaktaydı. Sadık kırey köpeklerimizi düşünerek Bukadar uzun aradan sonra, “Acaba hala yaşayanları var mıdır, Askerden dönen aile bireylerimizi Karşıladıkları gibi; Beni de karşılayacaklar mı?”diyerek, Bu defa korkusuz ve aşina, yürüyorum Don deresi mezarlığının önünden geçerek. Nasıl duymuş, nereden haber almışlar? Oysa geleceğimi gizlemiştim, Birden güleçyüzlü yeyenim, Üç tane de, kızıl kırey köpekleri Karşıma çıkıverdiler. “Ya.. demek öyle ha ! Olur mu böyle bir yabancı gibi, Doğduğun yerlere gizlice gelmek." Sevincim birden başımdan aştı, Duygulandım gözyaşlarım sel olup taştı. Kızıl kırey köpekleri, kırk altı yıl öncesi gibi Boyumca sıçrıyor, tiz sevinç sesleriyle, Sanki beni tanıdıklarını, aileden olduğumu, Anladıklarını hissettiriyorlardı. Her şeyin sonu gibi, bunlarda, Bilmem kaçıncı göbekten Son üç dişi kırey lermiş. Üç yıl önce erkekleriyle ikişer yavruları ölmüş şimdilerde yavrusuz olmalarının nedeni Kıreylerin tabiatı gereği, Başka cins köpeklerle birleşmezlermiş. “Ya işte böyle özlem amcam... Bazen çok üzülür günlerce yiyip - içmezler Bekledikleri varmış gibi, Hep gün batısını gözlüyerek; Demek son görevleriymiş Özlem amcalarını beklemek. KEMAL POLAT "2005" |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ö Z L E M şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
kempolÇok teşekkür ederim değerli dost şairim sayın Serap Ertence, dostluğunuz, vefanız, düzeyli kişiliğiniz ve birikimli şiir yüreğiniz bilirsiniz her zaman taktirlerimdedir. Bir eksiklikti yorumunuz sayfamda, tamamlandı çok mutlu oldum değerli yorumunuzu almaktan.
Gelmekte olan Ramazan bayramınızı esenlik ve mutluluk dileklerimle kutlar size ve sayın eşinize saygılar sunarım. Kemal Polat
Gelmekte olan Ramazan bayramınızı esenlik ve mutluluk dileklerimle kutlar size ve sayın eşinize saygılar sunarım. Kemal Polat
Cevap Yaz
Yorgun gibi, burulmuş kabuklanmış
Dedemin dedesinin bakır tenli çamları
Çok uzaklardan duyulurmuş kokuları
Ve de iyne uçlu yapraklarının uğultuları.
Onların biraz altında gümüş dere
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Kaç yıllık bir sevdadır bu?
Tabii sizler bilmezsiniz!
Şimdi biraz sabır, tahammül göstermelisiniz:
Hüznümden kurtulabilirsem...
Gözyaşlarım durursa,
İçimde kıpır - kıpır, kıpırdayan
Arzularımı yenebilirsem,
Anlatmağa başlarım kırk altı yıl öncesini.
Kırk altı yıl öncesinin on dört yaş çocuğu,
Bir eylül ayında, aslanlı tepesinde,
Sabah yıldızının parladığı anda,
Şimdi ak saçlı bir yabancı gibi
Doğduğu, yaşadığı topraklarda.
O topraklar ki, konuşur gibi mırıldanmakta,
O sular ki durgun ve yaslı akmakta
Konuşurcasına, tanırcasına,
Özlem gezgincisine sevgiler sunmaktalar.
Hep içimde kurduğum:
Eğer tekrar basarsam o topraklara,
Çıtır, çıtır ses veren kuru yapraklara,
Söz bir Allah, basıp çıtırdatmayacağım...
Peki, nasıl olacak bu iş?
Son derece usturuplu basacağım,
Bastığım yerleri bileceğim,
Gürültü yapıp, ezip – bozup yuvalarını
Karıncaları bile incitmeyeceğim.
Kumsaldan geçerken de,
Arıkuşlarını, yılanları ve de tosbağaları,
Toprak dam tavanlarında yuvalanmış
Narin ve dost kırlangıçları,
Derin uykularından uyandırmayacağım.
Umarım kalmıştır, birkaç tane,
Ünlü ve sadık kızıl KIREY köpeklerimiz;
Ne hisli, ne sadık hayvanlardır onlar,
Bebelerimizi kendi bebeleri,
Evlerimizi kendi evleri bilirlerdi.
Ninem anlatmıştı:”Bunlar insan gibidir,
Onlarca yıl da geçse kokularımızı unutmazlar
Ev halkı uyanıp işe koyulmadan yatmazlar.
Bakmayın öyle ufak tefekliklerine,
Tüyleri gibi kızıl, ateş saçan gözleri,
Mangal gibi yürekleri vardır;
“Bunlar Kerbela’ nın kızıl - krey ırkı köpekleridir” derdi.
Masal diyemiyorum değerli şair Kemal bey, yaşanmış bir anı, nostalji bütünüyle.Okumak belki kolay gelir, bir çırpıda okunur fakat hissederek okununca aynı durum söz konusu olmuyor.Her bir dizesi ayrı bir mana ve yaşanmışlık barındırıyor.Özellikle yaşayan ve dizelere döken sizin için.O derece canlı aktarmışsınız ki, bizler de yaşayarak okuyoruz.Hep dikkatle, hep hissederek okumuşumdur özellikle toplumsal ,insani mesajlar veren eserlerinizi, bu eseriniz de daha bir başka efsanevi.Okuyarak gelişir insan, okuyarak aşar kendini, uçsuz bucaksız enginlerce.Ben de dikkatle okuyorum, okuyacağım...bilgi hazineme eklenmiş bilgi dolu kazanım sağladım.
Tebrik ederim birikimli kaleminizi.Okumak gerçekten çok iyi geldi.Saygı ve selamlarımla,,nice eserlerinizde..
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
Dedemin dedesinin bakır tenli çamları
Çok uzaklardan duyulurmuş kokuları
Ve de iyne uçlu yapraklarının uğultuları.
Onların biraz altında gümüş dere
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Kaç yıllık bir sevdadır bu?
Tabii sizler bilmezsiniz!
Şimdi biraz sabır, tahammül göstermelisiniz:
Hüznümden kurtulabilirsem...
Gözyaşlarım durursa,
İçimde kıpır - kıpır, kıpırdayan
Arzularımı yenebilirsem,
Anlatmağa başlarım kırk altı yıl öncesini.
Kırk altı yıl öncesinin on dört yaş çocuğu,
Bir eylül ayında, aslanlı tepesinde,
Sabah yıldızının parladığı anda,
Şimdi ak saçlı bir yabancı gibi
Doğduğu, yaşadığı topraklarda.
O topraklar ki, konuşur gibi mırıldanmakta,
O sular ki durgun ve yaslı akmakta
Konuşurcasına, tanırcasına,
Özlem gezgincisine sevgiler sunmaktalar.
Hep içimde kurduğum:
Eğer tekrar basarsam o topraklara,
Çıtır, çıtır ses veren kuru yapraklara,
Söz bir Allah, basıp çıtırdatmayacağım...
Peki, nasıl olacak bu iş?
Son derece usturuplu basacağım,
Bastığım yerleri bileceğim,
Gürültü yapıp, ezip – bozup yuvalarını
Karıncaları bile incitmeyeceğim.
Kumsaldan geçerken de,
Arıkuşlarını, yılanları ve de tosbağaları,
Toprak dam tavanlarında yuvalanmış
Narin ve dost kırlangıçları,
Derin uykularından uyandırmayacağım.
Umarım kalmıştır, birkaç tane,
Ünlü ve sadık kızıl KIREY köpeklerimiz;
Ne hisli, ne sadık hayvanlardır onlar,
Bebelerimizi kendi bebeleri,
Evlerimizi kendi evleri bilirlerdi.
Ninem anlatmıştı:”Bunlar insan gibidir,
Onlarca yıl da geçse kokularımızı unutmazlar
Ev halkı uyanıp işe koyulmadan yatmazlar.
Bakmayın öyle ufak tefekliklerine,
Tüyleri gibi kızıl, ateş saçan gözleri,
Mangal gibi yürekleri vardır;
“Bunlar Kerbela’ nın kızıl - krey ırkı köpekleridir” derdi.
Masal diyemiyorum değerli şair Kemal bey, yaşanmış bir anı, nostalji bütünüyle.Okumak belki kolay gelir, bir çırpıda okunur fakat hissederek okununca aynı durum söz konusu olmuyor.Her bir dizesi ayrı bir mana ve yaşanmışlık barındırıyor.Özellikle yaşayan ve dizelere döken sizin için.O derece canlı aktarmışsınız ki, bizler de yaşayarak okuyoruz.Hep dikkatle, hep hissederek okumuşumdur özellikle toplumsal ,insani mesajlar veren eserlerinizi, bu eseriniz de daha bir başka efsanevi.Okuyarak gelişir insan, okuyarak aşar kendini, uçsuz bucaksız enginlerce.Ben de dikkatle okuyorum, okuyacağım...bilgi hazineme eklenmiş bilgi dolu kazanım sağladım.
Tebrik ederim birikimli kaleminizi.Okumak gerçekten çok iyi geldi.Saygı ve selamlarımla,,nice eserlerinizde..
RİCA EDERİM, ÇOK DAHA FAZLASINI HAKEDİYORDU HARKA YORUMUNUZ, NARİN VE NAZİK DUYARLIĞINIZ, NEZAKETİNİZ İÇİN ASIL BEN SİZE TEŞEKKÜR EDERİM DEĞERLİ DOST HAZAN HANIM
KEMAL POLAT
KEMAL POLAT
hazan444
14 Temmuz 2013 Pazar 22:24:39
Çok teşekkür ederim Kemal bey.Yorumumu etkili olmaya uygun gördüğünüz için.Benim yorumum ne ki.Düşündürücü ,anlamlı, değerli dizeleriniz karşısında. Okurken yaşatan dizelerdi ve çokça yararlandım. Okuyan kitlelerin fazlasıyla feyz alacaklarından eminim.Yüzeysel okuyup geçmedikleri taktirde, okurda bırakacağı tesir tartışılmaz.Memleket meselelerinden uzaklaşmak isteyenler yaşanılan olayların ciddiyetinin farkında değiller demek. Siz bunları eselerinizde düşündürererek fark yaratıyorsunuz.Kaleminiz hep yazsın,sağlık ve uzun ömürler diliyorum efendim.Saygı ve selamlarımla.İyi akşamlar.
Çok teşekkür ederim değerli dost, vefalı insan, Hazan hanım şairim.
Son derece mutlu oldum, onur duydum vefa dolu bu dostça ziyaretinizden, harikulade güzel anlamlı yorumunuzdan. İnanınız ben de çok rahatladım sizi sayfamda görünce. Hele de stem yansıtma maksadıyla, şiire masalımsı imaj yakıştırmasını yaptığıma çok üzüldüm. Siz zeki ve son derece değerli duygular yüklü bir insan olduğunuz için yakıştırma imajın haksızlık olduğunu anlamışsınız. Çok teşekkür ederim, bende hiç olmazsa bu anlaşılsın, havadan sudan yazanlara, memleketin acıklı halini görmeyenlere stem ettiğim anlaşılsın istiyordum. Siz bunu görüp anladınız çok sağolunuz. Sizin dostluğunuz, toplum ve insanseverliğiniz sorumluluk duyan yurtseverliğiniz zaten benim katımda tartşılmaz.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle, çokça saygımla selamlıyorum sizi değerli dost HAZAN hanım Kemal Polat
Son derece mutlu oldum, onur duydum vefa dolu bu dostça ziyaretinizden, harikulade güzel anlamlı yorumunuzdan. İnanınız ben de çok rahatladım sizi sayfamda görünce. Hele de stem yansıtma maksadıyla, şiire masalımsı imaj yakıştırmasını yaptığıma çok üzüldüm. Siz zeki ve son derece değerli duygular yüklü bir insan olduğunuz için yakıştırma imajın haksızlık olduğunu anlamışsınız. Çok teşekkür ederim, bende hiç olmazsa bu anlaşılsın, havadan sudan yazanlara, memleketin acıklı halini görmeyenlere stem ettiğim anlaşılsın istiyordum. Siz bunu görüp anladınız çok sağolunuz. Sizin dostluğunuz, toplum ve insanseverliğiniz sorumluluk duyan yurtseverliğiniz zaten benim katımda tartşılmaz.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle, çokça saygımla selamlıyorum sizi değerli dost HAZAN hanım Kemal Polat
kalemin dert görmesin çok güzeldi tebrikler selamlar
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Teşekkür ederim değerli şair Bekir bey kardeşim. onur ve mutluluk verdiniz, çok sağsağolunuz... selam ve sevgiler. Kemal Polat
Yorgun gibi, burulmuş kabuklanmış
Dedemin dedesinin bakır tenli çamları
Çok uzaklardan duyulurmuş kokuları
Ve de iyne uçlu yapraklarının uğultuları.
Onların biraz altında gümüş dere
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Kaç yıllık bir sevdadır bu?
Tabii sizler bilmezsiniz!
Şimdi biraz sabır, tahammül göstermelisiniz:
Hüznümden kurtulabilirsem...
Gözyaşlarım durursa,
İçimde kıpır - kıpır, kıpırdayan
Arzularımı yenebilirsem,
Anlatmağa başlarım kırk altı yıl öncesini.
Kırk altı yıl öncesinin on dört yaş çocuğu,
Bir eylül ayında, aslanlı tepesinde,
Sabah yıldızının parladığı anda,
Şimdi ak saçlı bir yabancı gibi
Doğduğu, yaşadığı topraklarda.
O topraklar ki, konuşur gibi mırıldanmakta,
O sular ki durgun ve yaslı akmakta
Konuşurcasına, tanırcasına,
Özlem gezgincisine sevgiler sunmaktalar.
Hep içimde kurduğum:
Eğer tekrar basarsam o topraklara,
Çıtır, çıtır ses veren kuru yapraklara,
Söz bir Allah, basıp çıtırdatmayacağım...
Peki, nasıl olacak bu iş?
Son derece usturuplu basacağım,
Bastığım yerleri bileceğim,
Gürültü yapıp, ezip – bozup yuvalarını
Karıncaları bile incitmeyeceğim.
Kumsaldan geçerken de,
Arıkuşlarını, yılanları ve de tosbağaları,
Toprak dam tavanlarında yuvalanmış
Narin ve dost kırlangıçları,
Derin uykularından uyandırmayacağım.
Umarım kalmıştır, birkaç tane,
Ünlü ve sadık kızıl KIREY köpeklerimiz;
Ne hisli, ne sadık hayvanlardır onlar,
Bebelerimizi kendi bebeleri,
Evlerimizi kendi evleri bilirlerdi.
Ninem anlatmıştı:”Bunlar insan gibidir,
Onlarca yıl da geçse kokularımızı unutmazlar
Ev halkı uyanıp işe koyulmadan yatmazlar.
Bakmayın öyle ufak tefekliklerine,
Tüyleri gibi kızıl, ateş saçan gözleri,
Mangal gibi yürekleri vardır;
“Bunlar Kerbela’ nın kızıl - krey ırkı köpekleridir” derdi.
İnanılmaz gibidir ama gerçek
Aynen kırk altı yıl öncesin de olduğu gibi,
Yine sabahyıldızı altın sarısı bir balon renginde,
Yalangoz tepesinin üstünde sarkmaktaydı.
Sadık kırey köpeklerimizi düşünerek
Bukadar uzun aradan sonra,
“Acaba hala yaşayanları var mıdır,
Askerden dönen aile bireylerimizi
Karşıladıkları gibi;
Beni de karşılayacaklar mı?”diyerek,
Bu defa korkusuz ve aşina, yürüyorum
Don deresi mezarlığının önünden geçerek.
Nasıl duymuş, nereden haber almışlar?
Oysa geleceğimi gizlemiştim,
Birden güleçyüzlü yeyenim,
Üç tane de, kızıl kırey köpekleri
Karşıma çıkıverdiler.
“Ya.. demek öyle ha !
Olur mu böyle bir yabancı gibi,
Doğduğun yerlere gizlice gelmek."
Sevincim birden başımdan aştı,
Duygulandım gözyaşlarım sel olup taştı.
Kızıl kırey köpekleri, kırk altı yıl öncesi gibi
Boyumca sıçrıyor, tiz sevinç sesleriyle,
Sanki beni tanıdıklarını, aileden olduğumu,
Anladıklarını hissettiriyorlardı.
Her şeyin sonu gibi, bunlarda,
Bilmem kaçıncı göbekten
Son üç dişi kırey lermiş.
Üç yıl önce erkekleriyle ikişer yavruları ölmüş
şimdilerde yavrusuz olmalarının nedeni
Kıreylerin tabiatı gereği,
Başka cins köpeklerle birleşmezlermiş.
“Ya işte böyle özlem amcam...
Bazen çok üzülür günlerce yiyip - içmezler
Bekledikleri varmış gibi,
Hep gün batısını gözlüyerek;
Demek son görevleriymiş
Özlem amcalarını beklemek.
KEMAL POLAT "2005"
Güzel bir anlatım, güzel bir paylaşım olmuş.Şair arkadaşımı ve güzel dizelerini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Dedemin dedesinin bakır tenli çamları
Çok uzaklardan duyulurmuş kokuları
Ve de iyne uçlu yapraklarının uğultuları.
Onların biraz altında gümüş dere
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Kaç yıllık bir sevdadır bu?
Tabii sizler bilmezsiniz!
Şimdi biraz sabır, tahammül göstermelisiniz:
Hüznümden kurtulabilirsem...
Gözyaşlarım durursa,
İçimde kıpır - kıpır, kıpırdayan
Arzularımı yenebilirsem,
Anlatmağa başlarım kırk altı yıl öncesini.
Kırk altı yıl öncesinin on dört yaş çocuğu,
Bir eylül ayında, aslanlı tepesinde,
Sabah yıldızının parladığı anda,
Şimdi ak saçlı bir yabancı gibi
Doğduğu, yaşadığı topraklarda.
O topraklar ki, konuşur gibi mırıldanmakta,
O sular ki durgun ve yaslı akmakta
Konuşurcasına, tanırcasına,
Özlem gezgincisine sevgiler sunmaktalar.
Hep içimde kurduğum:
Eğer tekrar basarsam o topraklara,
Çıtır, çıtır ses veren kuru yapraklara,
Söz bir Allah, basıp çıtırdatmayacağım...
Peki, nasıl olacak bu iş?
Son derece usturuplu basacağım,
Bastığım yerleri bileceğim,
Gürültü yapıp, ezip – bozup yuvalarını
Karıncaları bile incitmeyeceğim.
Kumsaldan geçerken de,
Arıkuşlarını, yılanları ve de tosbağaları,
Toprak dam tavanlarında yuvalanmış
Narin ve dost kırlangıçları,
Derin uykularından uyandırmayacağım.
Umarım kalmıştır, birkaç tane,
Ünlü ve sadık kızıl KIREY köpeklerimiz;
Ne hisli, ne sadık hayvanlardır onlar,
Bebelerimizi kendi bebeleri,
Evlerimizi kendi evleri bilirlerdi.
Ninem anlatmıştı:”Bunlar insan gibidir,
Onlarca yıl da geçse kokularımızı unutmazlar
Ev halkı uyanıp işe koyulmadan yatmazlar.
Bakmayın öyle ufak tefekliklerine,
Tüyleri gibi kızıl, ateş saçan gözleri,
Mangal gibi yürekleri vardır;
“Bunlar Kerbela’ nın kızıl - krey ırkı köpekleridir” derdi.
İnanılmaz gibidir ama gerçek
Aynen kırk altı yıl öncesin de olduğu gibi,
Yine sabahyıldızı altın sarısı bir balon renginde,
Yalangoz tepesinin üstünde sarkmaktaydı.
Sadık kırey köpeklerimizi düşünerek
Bukadar uzun aradan sonra,
“Acaba hala yaşayanları var mıdır,
Askerden dönen aile bireylerimizi
Karşıladıkları gibi;
Beni de karşılayacaklar mı?”diyerek,
Bu defa korkusuz ve aşina, yürüyorum
Don deresi mezarlığının önünden geçerek.
Nasıl duymuş, nereden haber almışlar?
Oysa geleceğimi gizlemiştim,
Birden güleçyüzlü yeyenim,
Üç tane de, kızıl kırey köpekleri
Karşıma çıkıverdiler.
“Ya.. demek öyle ha !
Olur mu böyle bir yabancı gibi,
Doğduğun yerlere gizlice gelmek."
Sevincim birden başımdan aştı,
Duygulandım gözyaşlarım sel olup taştı.
Kızıl kırey köpekleri, kırk altı yıl öncesi gibi
Boyumca sıçrıyor, tiz sevinç sesleriyle,
Sanki beni tanıdıklarını, aileden olduğumu,
Anladıklarını hissettiriyorlardı.
Her şeyin sonu gibi, bunlarda,
Bilmem kaçıncı göbekten
Son üç dişi kırey lermiş.
Üç yıl önce erkekleriyle ikişer yavruları ölmüş
şimdilerde yavrusuz olmalarının nedeni
Kıreylerin tabiatı gereği,
Başka cins köpeklerle birleşmezlermiş.
“Ya işte böyle özlem amcam...
Bazen çok üzülür günlerce yiyip - içmezler
Bekledikleri varmış gibi,
Hep gün batısını gözlüyerek;
Demek son görevleriymiş
Özlem amcalarını beklemek.
KEMAL POLAT "2005"
Güzel bir anlatım, güzel bir paylaşım olmuş.Şair arkadaşımı ve güzel dizelerini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.
Çok teşekkür ederim can kardeşim değerli usta Hilmi Can şairim.
Çok mutlu oldum, onur duydum siz değerli kardeşimi sayfamda görmekten ve anlamlı yorumunuzu almaktan. Allah razı olsun değerli mümin ve CUMHURİYET SEVDALISI KARDEŞİM SİZDEN.
Esdenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi. Kemal Polat
Çok mutlu oldum, onur duydum siz değerli kardeşimi sayfamda görmekten ve anlamlı yorumunuzu almaktan. Allah razı olsun değerli mümin ve CUMHURİYET SEVDALISI KARDEŞİM SİZDEN.
Esdenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi. Kemal Polat
şiir kocaman bir öykü tadında... ve tatlar bırakıyor yürekte acı tatlı.. harikaydı şair yürekten kutlarım her daim saygımla..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Çok teşekkür ederim değerli dost şairim Sündüz Yaşar hanımefendi.
Değer katınız ziyaretiniz ve usta şair kalemizle yazdığınız anlamlı yorumla şiirime. Sizden bu beyeniyi almak gerçekten bir ayrıcalık ve onurdur. Çok sağolunuz usta kalem. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi. Saygımla. Kemal Polat
Değer katınız ziyaretiniz ve usta şair kalemizle yazdığınız anlamlı yorumla şiirime. Sizden bu beyeniyi almak gerçekten bir ayrıcalık ve onurdur. Çok sağolunuz usta kalem. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi. Saygımla. Kemal Polat
Onların biraz altında gümüş dere
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Her bir kelimesi ,her bir kıtası insanı uzun uzun düşündüren anlam yüklü
gönül sesinizi beğeni ve takdirle okudum.
Kaleminiz ve duyarlı gönlünüz var olsun efendim.
İlhamınız ve ve güçlü kaleminiz daim olsun.
Selam saygılarımı iletiyorum.Sağlıcakla mutlu kalın.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Artık eskisi gibi pırıl, pırıl, akmıyor.
Belli ki onu da kurutmuş yıllar,
Her şeyi teslim alan yıkıcı zaman.
Her bir kelimesi ,her bir kıtası insanı uzun uzun düşündüren anlam yüklü
gönül sesinizi beğeni ve takdirle okudum.
Kaleminiz ve duyarlı gönlünüz var olsun efendim.
İlhamınız ve ve güçlü kaleminiz daim olsun.
Selam saygılarımı iletiyorum.Sağlıcakla mutlu kalın.
Çok teşiekkür ederim değerli şair vce vefalı dost sayın AHISKA şairim.
Çok güzel ve anlamlı yorumunuzla, vefalı ziyaretinizle onurlandık sayfam da, bende. Çok sağolunuz, iyi ki varsınız. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum usta dost şairim sizi. Kemal Polat
Çok güzel ve anlamlı yorumunuzla, vefalı ziyaretinizle onurlandık sayfam da, bende. Çok sağolunuz, iyi ki varsınız. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum usta dost şairim sizi. Kemal Polat
masalımsı bir tattı okumak her zaman güzel kaleminizi saygılarımla
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Çok teşekkür ederim değerli kalem , düzeyli şair dostum. Sizin nazik ve narin desteğinizi ve anlamlı yorumunuzu almakta benim için sonsuz tat ve hazlardır, onur duydum ziyaretinizden. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi.
Kemal Polat
Kemal Polat
Bekledikleri varmış gibi...
Dokundu...
Dizeleriniz daim olsun, Saygılarımla...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Dokundu...
Dizeleriniz daim olsun, Saygılarımla...
Çok teşekkür ederim değerli şair Esra Türker hanımefendi. Onurlandırdı anlamlı yorumunuz ve sayfamı ziyaretiniz. Sevgi ve dostluk yüklü şirlrtde, dostça sonsuz mutluluk ve esenliklerde olmanız dileklerimle selamlıyorum dost şairim sizi Kemal Polat
kalemine sağlık güzel bir duygusal anlatımdı kemal hocam tebrikler selamlar
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Çok teşekkür ediyorum sayı Bekir Akbulut bey. Onur duydum vefalı ziyaretinizden ve anlamlı yorumunuzdan. Sonsuz saygı, esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum dost şairim sizi. Kemal Polat
''Ya işte böyle özlem amcam
Bazen çok üzülür günlerce yiyip- İçmezler....
Usta kalemi yüreği selamlıyorum
Mükemmeldi anlatım severek okudum
Yüreğine kalemine sağlık
_____________Saygılar
Çok teşekkür ediyorum sayım Işık Mehmetali bey. Onur duydum vefalı ziyaretinizden ve anlamlı yorumunuzdan. Sonsuz saygı, esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum dost şairim sizi. Kemal Polat
Köpekler etkiledi en çok bu öyküde. Unutmamakta soy mu güdüyor acaba?
çok güzeldi gerilere giderek anımsamalar,
hüzün veriyor insana,
tebrikler gönülden,
selâm sevgi ve saygılar..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
çok güzeldi gerilere giderek anımsamalar,
hüzün veriyor insana,
tebrikler gönülden,
selâm sevgi ve saygılar..
Çok teşekkürler değerli dost Nazik Gülünay. Çok haklısın şiirimin hem konukları hemde çok değerli kahramanları oldu "Kızıl kreyler" inanırmısn köpek demeğe dilim varmıyor onlara. Köpeği bir canlının değeri kadar değerliş bulurum, daha derinine inmem ama, "Kızıl kreyleri" hatırladıkça tarifsiz derecede hüzünlenir ve özlerim onları. Mustafa beye yazdığım özet cevabı size de sunacağım. Ama inanınız, "Kreyler'in öyküsü benim yazdıklarımın binde biridir ancak. Yüz yaşlarında ölen babaannemin 5 kız, 4 erkek evlatlarının değerri neyse, "Kreylerin" değeri, aile içinde onlardan da daha ileri ve değerliydi.
Enternesyonal bir şöhret ve adları yoktur bu köpeklerin. Çok eski güneydoğu ve ortadoğu kabile yaşamı mensubu derebeyi klanları içinde çok seçkin ailelerde bulunurmuş bu köpekler. Dedemin dedeleri de, ortadoğu kerkük, şam, kısmende kerbalı kökenli türkmenlermiş. o nedenle dedemin ailesine sadece bir çift hediye edilmiş. Çünkü bu köpeklere parayla, mal mülkle sahip olmak imkansızmış. Aynı kandan ve soydan gelen aile büyüklerinden en saygın kişiye azda olsa, bedel kaşılığında elden çıkartılmaması şartıyla, beratla yeminle hediye edilirlermiş sadece.
Çünkü bu köpekler sadece biribirleriyle çiftleşirlermiş, başka ırk ve yabancı köpeklerin içine asla karışmazlarmış. Bu nedenle de çok zor ürer, üreyen yavrularınında ancak bir iki tanesi yaşayabilirmiş. Kelimenin tam anlamıyla yalnızlığı seçen, yalnız yaşayan çok özel hayvanlarmış bu köpekler.
Bütün bunları yüz yaşlarında aklı başında ölen, son derece dirayetli bir kürt kadını olan babaannemden çocukluğumda dinledim ben. Babaannem ve dedemin çok geniş bir akraba ve ailesi olmasına rağmen, "kızıl kıreyler" in sadece ninemin sahipliğinde ve gözetiminde olması, çoçukluğumda bile beni çok düşündürürdü. Çünkü ninem herkezden önce onları vakti saatinde, kendi yedikleri yemeklerin karmasıyla öncelikle doyururdu. Asla çiğ et yedirmez, yabancı ev ve ellerden beslenmelerine izin vermezdi. Kreylerin de yabancıulardan, yabancı ellerden beslendiğini hiç görmedim.
Tam kına renginde 3- 4 santim uzunluğunda parlak tüyleri vardı. Kulakları hafif sarkık, gözleri canlı ateş rengindeydi. Ev halkı ve çok yakın gelip giden akrabaya sevecen yaklaşırlardı. Ama yabancılar komşuda olsa, kreyler tutulmaksızın evin avlusuna giremezlerdi. Ev halkı ve çok yakın akrabanın dışındaki herkese son derece saldırgan ve acımasızlardı. o nedenle, iki kapılı geniş avlumuzdan geçip gitmek isteyenler, ev halkı birisinden "kreylerin" tutulmasını rica ederdi. Çok kütleli de değildi "kızıl kreyler" takriben 10 - 12 kilolarındaydılar.
18- 19 yaşlarımda son üç tanesinin yaşamına köyden ayrılışımın son gecesinde şahit oldum. Gece olunca birisi geniş avlunun alt kapısı duvarının en yüksek noktasında, birisi avlunun üsd kapı duvarı üzerinde, tam techizatlı bir nöbetçi edasıyla oturuyordu. Üçüncü krey yatmakta olduğum sekinin kolon taşı üzerinde bir aşağıdakine, birde yukardakine dönerek biribirlerine çemkiriyorlardı.
O gece sabaha kadar sonsuz bir keder ve hüzün içinde uyumadan yatakta dönüp durdum. Sabah erkenden Mühendislik okumak üzere, ikinci sınava girmek için İstanbula yolculuk vardı. "Kızıl kreyleri" çokça sevip okşadım, kokularını deri, derin, içime çektim. Ağlayıp sızladıklarını bilmemem ama kesik, kesik, çıkardıkları tiz sesleri, o hüzünlü bakışlarını hiç unutmadım.
Şimdilerde akraba ve yöre insanlarına"Kızıl kreyleri" soduğumda, hiç kimse bu olağanüstü hayvanların adını bile hatırlamıyorlar. Şiirime onlarıda konuk etmekle hatamı ettim yoksa.
Sonsuz sevgi ve saygılarımla selamlıyorum değerli, dost şairim
Nazik Gülünay sizi, dostça şiir güzelliklerinde mutlulujklarda olmanız dileklerimle. Kemal Polat
Enternesyonal bir şöhret ve adları yoktur bu köpeklerin. Çok eski güneydoğu ve ortadoğu kabile yaşamı mensubu derebeyi klanları içinde çok seçkin ailelerde bulunurmuş bu köpekler. Dedemin dedeleri de, ortadoğu kerkük, şam, kısmende kerbalı kökenli türkmenlermiş. o nedenle dedemin ailesine sadece bir çift hediye edilmiş. Çünkü bu köpeklere parayla, mal mülkle sahip olmak imkansızmış. Aynı kandan ve soydan gelen aile büyüklerinden en saygın kişiye azda olsa, bedel kaşılığında elden çıkartılmaması şartıyla, beratla yeminle hediye edilirlermiş sadece.
Çünkü bu köpekler sadece biribirleriyle çiftleşirlermiş, başka ırk ve yabancı köpeklerin içine asla karışmazlarmış. Bu nedenle de çok zor ürer, üreyen yavrularınında ancak bir iki tanesi yaşayabilirmiş. Kelimenin tam anlamıyla yalnızlığı seçen, yalnız yaşayan çok özel hayvanlarmış bu köpekler.
Bütün bunları yüz yaşlarında aklı başında ölen, son derece dirayetli bir kürt kadını olan babaannemden çocukluğumda dinledim ben. Babaannem ve dedemin çok geniş bir akraba ve ailesi olmasına rağmen, "kızıl kıreyler" in sadece ninemin sahipliğinde ve gözetiminde olması, çoçukluğumda bile beni çok düşündürürdü. Çünkü ninem herkezden önce onları vakti saatinde, kendi yedikleri yemeklerin karmasıyla öncelikle doyururdu. Asla çiğ et yedirmez, yabancı ev ve ellerden beslenmelerine izin vermezdi. Kreylerin de yabancıulardan, yabancı ellerden beslendiğini hiç görmedim.
Tam kına renginde 3- 4 santim uzunluğunda parlak tüyleri vardı. Kulakları hafif sarkık, gözleri canlı ateş rengindeydi. Ev halkı ve çok yakın gelip giden akrabaya sevecen yaklaşırlardı. Ama yabancılar komşuda olsa, kreyler tutulmaksızın evin avlusuna giremezlerdi. Ev halkı ve çok yakın akrabanın dışındaki herkese son derece saldırgan ve acımasızlardı. o nedenle, iki kapılı geniş avlumuzdan geçip gitmek isteyenler, ev halkı birisinden "kreylerin" tutulmasını rica ederdi. Çok kütleli de değildi "kızıl kreyler" takriben 10 - 12 kilolarındaydılar.
18- 19 yaşlarımda son üç tanesinin yaşamına köyden ayrılışımın son gecesinde şahit oldum. Gece olunca birisi geniş avlunun alt kapısı duvarının en yüksek noktasında, birisi avlunun üsd kapı duvarı üzerinde, tam techizatlı bir nöbetçi edasıyla oturuyordu. Üçüncü krey yatmakta olduğum sekinin kolon taşı üzerinde bir aşağıdakine, birde yukardakine dönerek biribirlerine çemkiriyorlardı.
O gece sabaha kadar sonsuz bir keder ve hüzün içinde uyumadan yatakta dönüp durdum. Sabah erkenden Mühendislik okumak üzere, ikinci sınava girmek için İstanbula yolculuk vardı. "Kızıl kreyleri" çokça sevip okşadım, kokularını deri, derin, içime çektim. Ağlayıp sızladıklarını bilmemem ama kesik, kesik, çıkardıkları tiz sesleri, o hüzünlü bakışlarını hiç unutmadım.
Şimdilerde akraba ve yöre insanlarına"Kızıl kreyleri" soduğumda, hiç kimse bu olağanüstü hayvanların adını bile hatırlamıyorlar. Şiirime onlarıda konuk etmekle hatamı ettim yoksa.
Sonsuz sevgi ve saygılarımla selamlıyorum değerli, dost şairim
Nazik Gülünay sizi, dostça şiir güzelliklerinde mutlulujklarda olmanız dileklerimle. Kemal Polat
şiir seven gönlün haykırışıydı işlenildiği gibi işlenmiş
O kadar güzeldiki geçmişi özlemek.okurken çok duygulandım ve etkilendim:(
Duygularınız bitimsiz olsun tebrikler saygılar hocam..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
O kadar güzeldiki geçmişi özlemek.okurken çok duygulandım ve etkilendim:(
Duygularınız bitimsiz olsun tebrikler saygılar hocam..
Taktir eden güzel yüreğe, şiirde hüznü ve düzeyli sevdaları narin bir oya gibi işleyen ve aynı nitelikte özenle anlamlı yorumlar yapan değerli dost şairim, Merve - Kibargül , çok teşekkür ediyorum size.
Çokça mutluluk ve güzelliklerde olmanız dileklerimle sayğı ve sevgilerimle selamlıyorum dost şairim sizi. Kemal Polat
Çokça mutluluk ve güzelliklerde olmanız dileklerimle sayğı ve sevgilerimle selamlıyorum dost şairim sizi. Kemal Polat
Mustafa Göktekin
18 Haziran 2013 Salı 17:35:53
Hiç duymamıştım krey köpeklerini, bir daha öğrendim, bu gün kardayım.Hoş ve akıcı bir nostalji idi muhterem Hocam.Geçmişi, geçmişih insanlıağını güzelliklerini kim özlemiyor ki; selam olsun muhterem ağabeyim. hürmetlerimi sunuyorum.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Çok teşekkür ederim değerli şair Mustafa bey kardeşim. Haklısınız "kızıl krey köpeklerinin adını duymamakta. enternesyonal bir şöhret ve adları yoktur bu köpeklerin. Çok eski güneydoğu ve ortadoğu kabile yaşamı mensubu derebeyi klanları içinde çok seçkin ailelerde bulunurmuş bu köpekler. Dedemin dedeleri de, ortadoğu kerkük, şam, kısmende kerbalı kökenli türkmenlermiş. o nedenle dedemin ailesine sadece bir çift hediye edilmiş. Çünkü bu köpeklere parayla, mal mülkle sahip olmak imkansızmış. Aynı kandan ve soydan gelen aile büyüklerinden en saygın kişiye azda olsa, bedel kaşılığında elden çıkartılmaması şartıyla, beratla yeminle hediye edilirlermiş sadece.
Çünkü bu köpekler sadece biribirleriyle çiftleşirlermiş, başka ırk ve yabancı köpeklerin içine asla karışmazlarmış. Bu nedenle de çok zor ürer, üreyen yavrularının da ancak bir iki tanesi yaşayabilirmiş. Kelimenin tam anlamıyla yalnızlığı seçen, yalnız yaşayan çok özel hayvanlarmış bu köpekler.
Bütün bunları yüz yaşlarında aklı başında ölen, son derece dirayetli bir kürt kadını olan babaannemden çocukluğumda dinledim ben. Babaannem ve dedemin çok geniş bir akraba ve ailesi olmasına rağmen, "kızıl kıreyler" in sadece ninemin sahipliğinde ve gözetiminde olması, çoçukluğumda bile beni çok düşündürürdü. Çünkü ninem herkezden önce onları vakti saatinde, kendi yedikleri yemeklerin karmasıyla öncelikle doyururdu. Asla çiğ et yedirmez, yabancı ev ve ellerden beslenmelerine izin vermezdi. Kreylerin de yabancıulardan, yabancı ellerden beslendiğini hiç görmedim.
Tam kına renginde 3- 4 santim uzunluğunda parlak tüyleri vardı. Kulakları hafif sarkık, gözleri canlı ateş rengindeydi. Ev halkı ve çok yakın gelip giden akrabaya sevecen yaklaşırlardı. Ama yabancılar komşuda olsa, kreyler tutulmaksızın evin avlusuna giremezlerdi. Ev halkı ve çok yakın akrabanın dışındaki herkese son derece saldırgan ve acımasızlardı. o nedenle, iki kapılı geniş avlumuzdan geçip gitmek isteyenler, ev halkı birisinden "kreylerin" tutulmasını rica ederdi. Çok kütleli de değildi "kızıl kreyler" takriben 10 - 12 kilolarındaydılar.
18- 19 yaşlarımda son üç tanesinin yaşamına köyden ayrılışımın son gecesinde şahit oldum. Gece olunca birisi geniş avlunun alt kapısı duvarının en yüksek noktasında, birisi de avlunun üsd kapı duvarı üzerinde, tam techizatlı bir nöbetçi edasıyla oturuyordu. Üçüncü krey yatmakta olduğum sekinin kolon taşı üzerinde bir aşağıdakine, bir de yukardakine dönerek biribirlerine çemkiriyorlardı.
O gece sabaha kadar sonsuz bir keder ve hüzün içinde uyumadan yatakta dönüp durdum. Sabah erkenden Mühendislik okumak üzere, ikinci sınava girmek için İstanbula yolculuk vardı. "Kızıl kreyleri" çokça sevip okşadım, kokularını deri, derin, içime çektim. Ağlayıp sızladıklarını bilmemem ama, kesik - kesik çıkardıkları tiz sesleri, o hüzünlü bakışlarını hiç unutmadım.
Şimdilerde akraba ve yöre insanlarına"Kızıl kreyleri" soduğumda, hiç kimse bu olağanüstü hayvanların adını bile hatırlamıyorlar. Şiirime onlarıda konuk etmekle hatamı ettim yoksa, diye düşündüm ve çokça hüzünlendim. Sonsuz saygı sevgi ve selamlarımla, hüzünlü de olsa hep şiirlerde ve dostlukjlarda kalmak dileklerimle
Çünkü bu köpekler sadece biribirleriyle çiftleşirlermiş, başka ırk ve yabancı köpeklerin içine asla karışmazlarmış. Bu nedenle de çok zor ürer, üreyen yavrularının da ancak bir iki tanesi yaşayabilirmiş. Kelimenin tam anlamıyla yalnızlığı seçen, yalnız yaşayan çok özel hayvanlarmış bu köpekler.
Bütün bunları yüz yaşlarında aklı başında ölen, son derece dirayetli bir kürt kadını olan babaannemden çocukluğumda dinledim ben. Babaannem ve dedemin çok geniş bir akraba ve ailesi olmasına rağmen, "kızıl kıreyler" in sadece ninemin sahipliğinde ve gözetiminde olması, çoçukluğumda bile beni çok düşündürürdü. Çünkü ninem herkezden önce onları vakti saatinde, kendi yedikleri yemeklerin karmasıyla öncelikle doyururdu. Asla çiğ et yedirmez, yabancı ev ve ellerden beslenmelerine izin vermezdi. Kreylerin de yabancıulardan, yabancı ellerden beslendiğini hiç görmedim.
Tam kına renginde 3- 4 santim uzunluğunda parlak tüyleri vardı. Kulakları hafif sarkık, gözleri canlı ateş rengindeydi. Ev halkı ve çok yakın gelip giden akrabaya sevecen yaklaşırlardı. Ama yabancılar komşuda olsa, kreyler tutulmaksızın evin avlusuna giremezlerdi. Ev halkı ve çok yakın akrabanın dışındaki herkese son derece saldırgan ve acımasızlardı. o nedenle, iki kapılı geniş avlumuzdan geçip gitmek isteyenler, ev halkı birisinden "kreylerin" tutulmasını rica ederdi. Çok kütleli de değildi "kızıl kreyler" takriben 10 - 12 kilolarındaydılar.
18- 19 yaşlarımda son üç tanesinin yaşamına köyden ayrılışımın son gecesinde şahit oldum. Gece olunca birisi geniş avlunun alt kapısı duvarının en yüksek noktasında, birisi de avlunun üsd kapı duvarı üzerinde, tam techizatlı bir nöbetçi edasıyla oturuyordu. Üçüncü krey yatmakta olduğum sekinin kolon taşı üzerinde bir aşağıdakine, bir de yukardakine dönerek biribirlerine çemkiriyorlardı.
O gece sabaha kadar sonsuz bir keder ve hüzün içinde uyumadan yatakta dönüp durdum. Sabah erkenden Mühendislik okumak üzere, ikinci sınava girmek için İstanbula yolculuk vardı. "Kızıl kreyleri" çokça sevip okşadım, kokularını deri, derin, içime çektim. Ağlayıp sızladıklarını bilmemem ama, kesik - kesik çıkardıkları tiz sesleri, o hüzünlü bakışlarını hiç unutmadım.
Şimdilerde akraba ve yöre insanlarına"Kızıl kreyleri" soduğumda, hiç kimse bu olağanüstü hayvanların adını bile hatırlamıyorlar. Şiirime onlarıda konuk etmekle hatamı ettim yoksa, diye düşündüm ve çokça hüzünlendim. Sonsuz saygı sevgi ve selamlarımla, hüzünlü de olsa hep şiirlerde ve dostlukjlarda kalmak dileklerimle
Ne güzel şeyler resmetmiş şiir
eski günlere gittim
özledim
bugünlere geldim
ağladım
Sevgi ve selamlar ile
Şiir ola
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ŞİİRİN VE HÜZNÜN USTA ŞAİRİ HADİYE KAPTAN ŞAİRİM SİZE. ÇOK SAĞOLUNUZ. O GÜZEL YÜREK SESİNİZİ DUYMAK HEP MÖUTLULUK VERİR BİZE. SEVGİYLE DOSTÇA, HEP ŞİİRLERDE KALINIZ HANIMEFENDİ. KEMAL POLAT
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 18.6.2013 13:38:32
Puan
: 93.0 / 19 kişi
Okunma Sayısı
: 1465
Yorum
: 14 yorum
Beğeni
: 15 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Özlem bu kadar güzel mi dile gelir şiirleşir dost tekrar tekrar okudum ve yaşadım gerçekten severim böyle şiirleri...emeklerinize yüreğinize sağlık eser bittiği zaman keşke daha devam etseydi dedim...Her daim saygılarımla ...