SON ÇIĞLIKEngin koskocaman dünya Nasıl da böyle küçülebilirmiş? O uçsuz bucaksız hayaller Bir kibrit kutusuna Meğerse sığabilirmiş. Kabına sığmayan Koşan, eğlenen, gülen... Bir yüz, şimdi sapsarı Bir limon gibi Suyu sıkılmış Buruşmuş ve de Bir köşeye atılmış. Söylenmiş yüzüne gerçek Şaklayan bir kırbaç gibi Meğerse ölüm yolcusuymuş. Bitti bitecek nefesler Son hayaller... son demler... Üflesen bir anda Sönecek sanki alevler. Ama hala bir beklenti Bir ışık Bir ümit... Bir ümit. Ve de bir çığlık "Yaşamak istiyorum ben." "Ey ölüm!Haydi git Ne olursun git." ""Ey sonsuzluğun sahibi Sana sığındım. Tut elimden Tut. |