Nöbetini Tuttum SevdanınUzun bir yoldu gece Yükselen ateşin içinde. Aydınlattı ışık yolları yaktı alev benliği haykırdı yüreğim yüreğine... Duyamam sesini. Uzak...çok uzaktan izlerim seni... Dokunmadan Konuşmadan sessizce.... Ağırlaşır yüreğim sisin yorganı altında. Kanatır karanlığı ateşin göz kapakları. Bir el tutar sıkıca hapseder uykuyu Kördüğüm olur gece. Sadakat kokar tutku Kurşuna dizilir hasret törensiz. Titrer sureti bir lamba içinde. Gerçek sevda düşü Ötelerin ötesinde... Boyar sabah karanlığını beyaz bir gece kelebeği bağlar umutlarını yıldızı sönmeyen bakışa. yetişir son satıra nefessiz mağlubiyet ile başlar sabaha. Bozmalı makamını sabah ezanın. Gecenin çaresizliğinde Bu ayrılık misafir değil Başlangıcıdır sevmenin olsa olsa.. Titreyen ellerin kavuşmasıdır göz yaşına... Ferda Özsoy |