ŞEHİR -1-Dişleri kenetli sarhoş geceler; Geceler geceler,beyni sulanmış! Fikirde,zehirle zifir heceler; Geceler zavallı,kana bulanmış! Gürültü gürültü,şehir bu mudur? Biraz sis ve zillet,zan pençe pençe! Sevgi mi,saygı mı,bir korku mudur İrisleri oyan zâlim şirpençe? Şehir: Kâbus dolu,kayadan mahzen! Şehir: Camdan fânûs,kurak akvaryum. Bazan neş’e dolu,ıztırap bazan; Bu akan gûruhda bir ben mi yokum? Afişler,afişler,renk renk tezatlar... Ad ını koymalı,koymalı bunun! Kadın mı bu mahlûk:Haraç-mezatlar... Ya sincap yâhût da kafeste maymun! Keneler asılı kafatasında; Bir mâdenî levha; gönül, apacı! Çıngırak sesleri haz tavasında, Şifâ niyetine çekiyor sancı! Saatte zemberek altın oymalı; Bu sokak başında dilenen de kim? Sevgiler hep masal, çehre riyâlı; Niçin bu caddede yalnızım,tekim? Gelip geçenlere durup soran yok: Nedir bu izdiham, bu telâşınız? Asırlar karamsar,saniyeler şok; Niçin ağrı çeker hâlâ başınız? Yaldızlı, kokartlı, sırmalı, simli Gözlükler aynalı,som çerçeveler! Bir hayâlet gezer moda isimli; Şarkılar beyinde neler geveler? Kıvrılan caddeler, düz olun artık! Siz ey apartmanlar bize yaklaşın! Gözlerimiz mahmur, dilimiz sarkık... Yeter ey ufuklar siz berraklaşın! M. Halistin KUKUL |