Rüyalar şehriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Herkesin bir dostu olmalıdır
Olmuş olmalıdır hiç değilse.. Gümrah bir ırmaktı zaman Varı yoğu eriten hiç durmadan Yalnız sen ve ben vardık cömertliğinde gök sofranın Bir de hayat Başımızda semazenler gibi dönüp duran Hani o rüyalar şehrinin yaldızlı akşamları Utanarak üzerimize yağan kırılgan yaz yağmurları Düşlerimizin sırma saçlı zeytin gözlü kızları Artık yok Oysa tutsağımızdı bütün mevsimler Geceler kumsalımız Okyanuslar tayfamızdı Dost bir nağme gibiydi dalgalar Rüzgar aynamızdı Bir somun ekmek gibi bölüşürdük geceleri Biz yürümeyi bilmezdik Yollar ayağımızın altından akıp giderdi Bir ıslıkla aydınlatırdık bütün karanlıkları Ellerimizde sihirli değneklerimiz Ben savaşkes ilan ederdim tüm dünyaya Sen yoksulluktan kurtarırdın masum çocukları Yıllar geçti Bir esimlik rüzgarın geliyor ara sıra Arada bir yağmurun sokağımı ıslatıyor Uzakta da olsan hala nefes alıyorsun ya yeter Ve gittiğin günden beri buralarda hiçbir şey değişmedi Ben savaşları bitiremedim Sen çocukları gülümsetebildin mi bari? Senden sonra Bir yalnızlıktı yaşanılacak olan Ve mazide kalan bir dostluk masalı Yalanım yok Hani kocaman çınar ağacının altında Sana bir söz vermiştim ya Tutamadım Her şey silinip gitti de aklımdan O yaldızlı akşamları Kırılgan yaz yağmurlarını Zeytin gözlü kızları Bir de seni Hiç unutmadım.. |