lşjfuwghjvnerpguıoıerhgojea
velhasıl
iki lafın belini kırmaya meylettiğinde kalem kelam ağzı açık ayran budalası gibi sırıtıyor suratıma bütün ilhamım kanepenin arkasına saklanıyor ne desem olmuyor sonra altı üstü birbirine geçiyor zamanın ve kafamdaki karınca sürüsü bağımsızlığını ilan ediyor bir an’a dönüyor bin an ve ansızın bozuluyor kafam tühh bütün duygusallığım hiç oldu bak hani kanı revanı bile arıyor parmaklarım çıt çıkmıyor içimin sessizliğinden devrilen cümlelerin yanına devrilmek kalıyor geri tel sarar kızım tel sarar tel bulamazsa saracak birşey bulur elbet ve bitti galiba yani!! |