GÖNÜLDEN DÖKÜLENLER
Eğer kazar isen dostuna kuyu
Başta seni boğar kuyunun suyu. Uğramaz ki hanesine gönlüne taş bağlayanın Gözde yaşı eksik olmaz için için ağlayanın. Bülbül gelmezmiş gülü olmayan gülşene Açarsa orda güller giryan gönül şenlene. Cahil ile sohbet etmek zehirden de daha acı Alim ile sohbet etmek o zehirindir ilacı. Dokunursan cahile kirli torba açılır Sokulursan alime inci mercan saçılır. Kişi kusrun bilirse fersah fersah yol alır Kusrun bilmeyen kişi olduğu yerde kalır. El yumruğu yemeyen kendisini dev sanır Başkasını aldatan mutlak birgün aldanır. Tahta olsan süleyman yeller uçursa seni Ecel gelince bir gün toprak sarar bedeni. İstersen bin yıl yaşa mülke ol bir süleyman Ecel alıp götürür söyle var mı kurtulan? İmanmış şu dünyada her derdine ilaç İlaçsız kalan gönül elbet imana muhtaç. Allahı bulan gönül mutlak huzur bulmuştur İmansız kalan gönül boşuna yorulmuştur. Dünya mihnet evidir bekleme ondan sefa Üç günlük sefa için değer mi bunca cefa? Yıkma gönül sarayın onun banisi ALLAH Arşı bile titretir dilden çıkarsa bir ah. Güvenme sakın sözde sadık olmayan ferde Her sırrın ayan etme kalsın arada perde. Bismillah’dır anahtar sırlar onla açılır Açtığın her kapıdan türlü güher saçılır. Kardeşe bir tebessüm gönülde yakar ışık O ışığın altında gönül olur barışık. Yüzündeki hayadır kadını hanım yapan Söyle hanım olur mu daim nefsine tapan? |