ŞİİRİN ÖLÜMÜ
suskunluğum sanma
sunak taşında alev alev haykıran sesim boğuldu kaç leyla tapınırken aşk mabedimde çölerimde bilmem kaç mecnun kayboldu kinimi bal eğledim öfkemi petek gözlerim oğul oğul şiir gönlümde kerem güvey giysisini giyinceye dek aslı’lar tutuşuyor düğün evimde ferhat’ın dağına mancınık gerdim bir tek dünya yetmedi evreni deldim ölümü sağdım da demir göğüsten şirin’in dudağından acılar emdim son sandalım demir aldı hiçlik koyundan varlığa kürek çektim yok olduğumdan gündüzler elde silah gecemi bekler hayra yorulsun diye hayırsız rüyam sus artık ben sustum tanrı da suskun son dize son sözcükte can çekişiyor aştan candan yaşamdan geçtim ben çoktan kalem kursuna kesti şiir ölüyor şi ir ö |
can çekişiyor
aştan candan yaşamdan
geçtim ben çoktan
kalem kursuna kesti
şiir ölüyor
şi
ir
ö
GERÇEKTEN ÇOK HOŞ ŞİİR.
PAYLAŞIM İÇİN TEŞKKÜRLER..