ERİNÇ
yok saydığında kendini
mademki yok oluyor dünyan gir koluna varlığın çıkma aşkın koynundan uyu ki uyanasın dünden öte yarına çiğnetme yaşamını ölüm atlılarına koma gözünü yola yol senin yürü gitsin sevmek öz kimliğinse sevdikçe sevilirsin bir kuşun kanadında ağırlığı dünyanın ne adı ne sanı var karun’un süleyman’ın yaşamak bir mucize inadına yaşamak soymak tenden tinini sende senle buluşmak yok ne başı ne sonu para pul şöhret makam bir tek sevgi çiçeği senden sonsuza kalan arıya polen polen karıncaya bir buğday bir de güneş ektin mi alnında nurdan bir ay savaş kan zulüm kıyım silinsin kitabından barışın mimarı ol tanrın öpsün alnından insansın insanımsın sende yaşamın gizi erinç ortak tutkumuz kırma kalplerimizi |