Cok güzel olmus...

saygilarimla...

P.M

Mitolojik ve mistik temalar şiirde handikap olarak bekler hep.Bir yanıyla kolaydırlar.Zeus'un karşıladığı haylaz tanrı karşılığını yaşamdan çekip ayak basılmadık bir dile oturtmanızdansa 'Zeus'deyip başka bir şey demeden okura havale etmek daha cazip duruyor gibi.
Ağır sıfatlar,belli bir bildirisi olan kalıplaşmış isimler çok incelik aramayan kırsal bir beğeninin okşayıcısıdırlar.Kendi dilini yaşamda karşılayacağı anlama bağlayan yaratıcılık hazır kalıpların çağrıştırıcılığını mutlaka söküp atmalıdır.Dünü özümseyen bilinç,bugünü anlamsal olarak özgün kılar şiirde.Bugün 'Zeus'a' denk gelen kimdir,sorusunun uyanıklığını taşımalı şiir.Yoksa İsa yine isa,Musa yine Musa kalacaksa hayat nasıl yenilenir?Şiir yüreğe nasıl düşer?

Umar,Teyz Elyıt'ın dediği gibi: 'Dündeki bugünü,bugündeki dünü'baştan kurgulamış şiirinde izlek olarak.Hiç bir ismin çekiciliği onu diyeceklerinden geri koymamış.Toplumun alışık olduğu ikonlara yüreğinin sağlam Donkişotluğuyla saldırmayı bilmiş.Meryemin göysündeki bir dudak insani olarak neyi hissederse,Umar'da onu hissetmiştir.Yüreğinin görünmez değerleriyle vuruşmuştur o,bol keseden atmanın yağcılığa yuvarlanan gösterişiyle değil.


Eğer insan ayağının ucuna kadar dizilmiş ezber taşlarını bozamıyorsa,bütün inandıklarına ne kadar samimi durduğunu yeniden düşünmelidir.

Şiiri okuduktan sonra bunu düşündüm ben...
Bir sevap kazandımsa eğer,Umar'ın olacağına inanıyorum bunun.

Çok sevdim şiiri...