Yunus Olaydım!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Allah’ın selamı rahmeti, merhameti, inayeti üzerinize olsun...
Sonbaharda yazdan kalma bir günde Boynu bükülmüş bir çiçek gördüm. Dedim; gel seninle muhabbet edelim Oturdum yanına, eğilip kokladım Cennetten mi geliyordu kokusu? O kadar narin, hassastı ki yapısı! Uzattım elimi, geriye çektim Dokunursam sanki incitecektim. Nazlayıp, uzaktan uzağa sevdim Neler söyledim yakardım lakin Dönüp de yüzüme bakmadı bile… Kaldırıp başımı baktım semaya O ne nizam ya Rab, hiç görülmemiş! Kimden akıl almış kimden öğrenmiş! Biri önde diğerleri ardında sıra Göçmen kuşlar süzülüyor havada. Ah, ibret nazarıyla bir bakabilsek! Kuşlardan nizamı öğrenebilsek! İçlerinden biri alçaktan uçtu Kanadının rüzgarı yüzümü biçti Dedim; nereye gidiyorsunuz? Yâri görürseniz selam söyleyin… Ne söyledi anlamadım amma İçimde yangınlar yakıp da geçti… Yüzümde kalmadı ne ak ne kara Hazana bezendi sararıp soldu Duygular depreşti gözlerim doldu Süzüldü yaşlar aktı peşi sıra. Sanırsın gurbetten sılaya yoldu. Düşünce yaprağına bir damla İrkildi çiçek, ürkekçe baktı O söyledi ben ağladım sessizce Uzun uzun bakıştık öylece . Destanlar sığmazdı yazılsa ana Yayıldı o an bütün zamana… Yunus değildim ki anlayabilsem Yunus değilim ki anlatabilsem! |
Selamlar YUNUS'E