SENİN ADIN İSTANBUL
Sen bir fethin evladı, sen evliya şehrisin
Ey İstanbul ben senin, bakışında kayboldum Sen en güzel aşkların, gökyüzünde mehrisin Nurunla gönüllere, akışında kayboldum Sen de koca bir dünya, dünyada bir sen varsın Sen kırılmış kalplere, tek çare olan yarsın Fatihin emaneti, sen kâinat kadarsın Sedanın arşa değin, çıkışında kayboldum Evren canlı bir varlık, sen o varlığa cansın Sevda dolu yürekler, bırak içinde yansın Mahur gözlere anlat, sen anlat ki uyansın Saçlarıma yıldızlar, döküşünde kayboldum Nakışında sen varsın, zülüfteki çemberin Mevcudatı kuşatır, her gün misk-i amberin Sana övgü bahşeden, o yüce Peygamberin Dua ederek boyun, büküşünde kayboldum Kelamın gücü yetmez, kalem acizde kalır Çaresiz aşıkların, seninle murad alır Sen olmasan İstanbul, dünya ıssız çöl olur Ben senin düzlerinde, yokuşunda kayboldum Meltem Çiloğlu König |
Mevcudatı kuşatır, her gün misk-i amberin
Sana övgü bahşeden, o yüce Peygamberin
Dua ederek boyun, büküşünde kayboldum
Kutlarım çok çok güzeldi şiiriniz..
Sevgiler sunuyorum..