Al Sürgün, Gül Sürgün KADINDoğayı giydiren renklerin güzel dokusu Yürekleri yücelten; aşkın gizemli kokusu; Sadakatinde dem, şefkatinde erdem Efil efil eser rüzgâr; kadının penceresinde. Saçları savrulurken; yaşamın gül bahçesinde Ben erk; imbikten süzülen gül esansında Aşkın narıyla kadını tanımaya çalışırım. Sabır, ömür törpüsü, bir sır örgüsü yaşandığı Varlığı destansıdır; insanca okumasını bilen Kimi; nazıyla, edasıyla sükûttur kuşandığı. Kimi; dilin keskin darbesinde direnci bulan Kadına dair ne varsa; büyütür, öğretir zaman. Bazen de sevdadan yana akar ırmaklar O sevda ki; büyüsünde gözyaşları saklar… Al, al sürgün atar izleyişle, yemyeşildir bağ Gül, gül sürgün yer; özleyişle dumanlıdır dağ Direngen bir gülüştür; renk bulduğu dudakta Ölümsüz bir seviştir, korunaklı kundakta. Saldır sevda ummanında, baldır sunakta. Günlük yakılır, kına yakılır; gelin gidene, Kalbimin gülü, obamın gelini yaş dökme! Sevinci, kederi içinde saklı; kırılganlık dokur Gün doğar, gün batar dem hükmünü okur. Töre insafa gelsin, kırılsın zulmün yuları. Bir ‘umut’ kiliminde sevginin yeşil suları… Hoşgörü emzirirken güneş; susmaz usun feryadı Bitsin diyor; gönül kuşu onca gam, onca ezgi Dar vakitler çözülsün; yazılsın kadının adı. Sekiz Mart, Dünya Emekçi Kadınlar Günü Sevgi, saygı, eşitlikle kutsa özgürlüğünü! Kadının vefasında, o kutsal analığında Çözülür kar, çiçeklenir bahar, alır muradın Al al sürgünlerle, sürgün yemiş vurgunlarla Yetişen oğullar, kızlar ölümsüzlüğün senin. Tükenmeden çoğalan toprak anadır Kadın… Gülşen Şenderin |
Sevgi, saygı, eşitlikle kutsa özgürlüğünü!
Kadının vefasında, o kutsal analığında
Çözülür kar, çiçeklenir bahar, alır muradın
Al al sürgünlerle, sürgün yemiş vurgunlarla
Yetişen oğullar, kızlar ölümsüzlüğün senin.
Tükenmeden çoğalan toprak anadır Kadın…
Gülşen Şenderin
Ustaca yazılmış mükemmel şiir
Beğeni ile okudum
Alkışlıyorum usta kalemi
Saygılar