Güz Yaprağı
Ki ormanına filizmişim dünyana yaban
Sola kalmışız seninle bağlarında ayrılığın Ömür mektebinde Har’dır alfabem Dökerim güz yaprağımı her mevsimde Soluğum deniz kokar içtikçe göz şarabını avuç avuç Yağmur mu dokundu ne çarptı ilk nefeste aşk Dünü yanık gençliğin seninde saçların kar sevişgenice G/özlerini hiç sorma o hepten tarumar ömrüme Sensin güz/el olan soluk duvarlara renk veren Sevdana seyyah güz yaprağı sayalım b/izi Al kanaviçeni işle gökkuşağına ödünç renklerini Bir paslı çivi alıp sapladım ki ortasına günümüzün Gelinlik kızlar bile fısıltıya tutundu Bir tuhaf mevsim ki aşkımız her an yaşlanır gelişinde Susarsak kıran girer yağmurlarımız d/iner Baş/aklar yeşil kalırher mevsim gözlerimizde Ve kapılarını kırma vakti sözcüklerin Ki senle meşgulken Us’um k/açıverir güz yaprağıyla |
TUTAN ELİ,
YÜREĞİ,
HANGİSİNİ,
HANGİ BİRİNİ
BELKİ DE HEPİSİNİ,
FAVORİLEMELİ,
YÜREKTE DEMLEELİ Kİ,
İKİNDİ ÇAYI DİYE İÇMELİ!