TÜKENDİ
Tükendi aşktan başka her şey yüreğimizde
Alevler yükseldikçe közde duman tükendi Çizgiler çoğaldıkça beden direğimizde Takvimlerde yapraklar ben de zaman tükendi Bulutların üstünde uyur denizin kızı Karanlıklara gömdük biz gönül şavkımızı Kalbe oturtmak için doruktaki yıldızı Yolunda yürümekten dizde derman tükendi Her gece nura koşan pervaneler yoruldu Aşkla girdaba düşen azgın sular duruldu Sevdanın doruğuna otağımız kuruldu Aşka sınır çizdiğim mavi umman tükendi Hazana vurmuş yaprak baharı arar durur Kökünden kopmuş fidan suyun içinde kurur Hasretin yorgun kalbi dağdan dağa savurur Gurbet cehenneminde damarda kan tükendi Ateşlere atıldım gönlüme kerbelayım Sevgiyi üflüyorum sevdaya müptelayım Kimseye geçmez nazım bir kendime belayım Hükümsüzdür dediler dilde ferman tükendi İbrahim COŞAR |