Nebim Gelsin
Huzur dolu bir ilkbahar seheriy di
Ona Selam ediyordu bahçede güller Aşk odur! diye İlahi söylüyordu bülbüller Adını Salat ile anıyor! Kainatta her bir zerre! Açmış kanatlarını sarıyordu onları meleklerde... Ya Rabbim! Bu bir müjdemi, Omu! gelecek Ya Rabbim! Yetim mahsunluğum sona mı erecek! Gözyaşım kurumazdı benim oysa bu vakitte Neden? Nura boyandı afakım, güldü bu saatte Bu son gözyaşı gecesi miydi? Kalkacak mı gözümdeki perde… Melekler! Nebime söyleyin, ben sürgünüm, mahzunum. Söyleyin Efendime! Ümmetinden bir günahkar kulum. Hasret beni boğmadan, ömür sonu bulmadan, gelsin! Gülleri, Bülbülleri, tesbih eden dilleri, söyleyin ona gelsin! Bitmiyorsa bu ayrılık ne olur! Ne olur bir selam göndersin Ya Rabbim aciz kaldım, yoruldum! Bu Dünyanın derdinden Ya Rabbim! Hasret ateş oluyor! Her dem yakıyor içten. O gel demişti oysa! Ben kayboldum gidemedim! peşinden Ne olur Allahım! Ne olur! Bir müjde ver yeniden Ya O gelsin, ya ben gideyim. Onsuz bu Dünyayı! Cenneti de nedeyim. |
Rabbim rızasına eren peygamberimizin komşuluğuna erme şerefine eren kullardan eylesin
İnşallahurrahman