EY KADIN
Allah’ın ilk emri “oku”ydu ama
Kız olunca cahil kaldın ey kadın! Büyüdün eskiyle her yanı yama Kaderinle yalnız kaldın ey kadın! Ananın kaderi kızda olurmuş Kuldan utanılır, giden ölürmüş Kocası evinde gelin kalırmış Suçsuzken cezayı aldın duy kadın! Sanki bu kaderi isteyip seçtin Çeyrek asr ömürde altmışı geçtin Hayatın zehrini elinle içtin Acını kalbine saldın, vay kadın! Anan, baban, kocan, evlat horladı Hakkını aradın, herkes hırladı Çektiğin ıstırap azmi harladı Her gün gözü yaşlı oldun ey kadın! Yaratan doğarken sana sormadı Kalbinde yarayı kullar sarmadı Ah çekip ağlarken kimse varmadı Göğe ahlı dua saldın ey kadın! Adil Allah bekler ceza zamanı Ayırır o anda sapla samanı Gören gözler görür çıkan dumanı Cinsiyetten suçlu kaldın ey kadın! Güneş her gün aynı noktadan doğmaz Bir gün eller kurur sana değmez Dursunî sizdendir, cahili öğmez Bilene başta taç kaldın ey kadın! – 16/06/2007 |
Kalbinde yarayı kullar sarmadı
Ah çekip ağlarken kimse varmadı
Göğe ahlı dua saldın ey kadın!
Adil Allah bekler ceza zamanı
Ayırır o anda sapla samanı
Gören gözler görür çıkan dumanı
Cinsiyetten suçlu kaldın ey kadın!
Güneş her gün aynı noktadan doğmaz
Bir gün eller kurur sana değmez
Dursunî sizdendir, cahili öğmez
Bilene başta taç kaldın ey kadın!
okudukça
okumak istediğim bir şiirle
karşılaştım.
saygılarımla
şair.